ดาวกลางดิน

“ว้าว… ” 

ลุงเดชอุทานเบาๆ… 

สอดสายตามองลอดช่องว่างระหว่างชั้นอิฐที่ก่อขึ้นมาเป็นผนัง เห็นแม้ค้าคนสวยอยู่ในสภาพกำลังนั่งอยู่บนชักโครกสีขาว  

หล่อนเลิกชายผ้าถุงขึ้นมากองเอาไว้ที่ต้นขาเนียนขาวแล้วจับกล้วยน้ำว้า กระแทกเข้าใส่รูสวาท ปลิ้นอ้าเป็นยวงออกมาท่ามกลางเส้นไหมสีดำระยับ   

“อู้ววว… อยากเหลือเกิน… อ๊า… อูยยยย” 

หล่อนร้องครวญคราง… 

มือยังจับดุ้นกล้วยน้ำว้า มืออีกข้างที่เหลือค่อยๆ เลิกชายเสื้อขึ้นมากองเอาไว้เหนือสองเต้า  

บีบเคล้นเนื้อหนั่นปทุมถันของตัวเองไปพลาง ปากร้องคราง ตาหลับพริ้ม สูดปากซี้ดซ้าดตามจังหวะดุ้นกล้วยกระแทกทิ่มเข้าใส่กลีบสวาทของตัวเองอย่างเมามัน 

“โอ๊ว… แน่คุณเอ๊ยน่าเอาเหลือเกิน” 

ลุงเดชตะลึงมองตาค้าง…