จับรักทัชใจนายเด็กดื้อวิศวะ | มีอีบุ๊ก

แค่พี่เขาไม่สบายผมถึงกับกล้าขาดเรียนเพื่อมาหาถึงที่ เพราะไอ้เสียงตึกตักที่อยู่ทางอกด้านซ้ายมันเรียกร้องบอกให้ผมทำตามเสียงหัวใจของตัวเอง แต่หารู้ไม่ว่าไอ้ ‘พี่เพทน์’ มันคิดอะไรอยู่โดยที่ผมนั้นไม่รู้เลย

“พี่เพนท์ พี่เป็นยังไงบ้าง” 

“ยังไม่ลงโลง กูแค่เป็นไข้ นี่มึงจะขาดเรียนมาทำไมเนี่ยไอ้ลูกหมา” 

“ปากเสียนะพี่ คนเขาอุตส่าห์เป็นห่วง เห็นแม่พี่บอกว่าไข้พี่ขึ้นสูง ไปทำอะไรมาอ่ะ” 

“เรื่องของผู้ใหญ่ เด็กอย่างมึงไม่เกี่ยว”

ป๊าบ! มือเล็กฟาดเข้าให้จนแขนของคนตัวสูงขึ้นรอยแดงของฝ่ามือ

“โอ๊ย! น้องเวร! ฟาดมาได้ กูเจ็บนะ”

“เจ็บสิดี คนไม่รู้จักดูแลตัวเอง ผมจะฟาดให้เข็ด”

“เด็กเปรต ลองฟาดกูอีกที กูจับมึงกดลงบนเตียงแน่” 

“พี่กล้าเหรอ!” 

ตารางการอัปงาน

อัปงานทุก 18.00 น. ของทุกวันพุธ

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้นไม่ได้พาดพิงถึงตัวละครใด ๆ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านหากผู้อ่านมีอายุน้อยกว่า 18 ปี ควรได้รับคำแนะนำ หลิงจิ่วขอสงวนลิขสิทธิ์นิยาย 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงทุกกรณี หากพบเห็นจะทำการปรับและดำเนินทางกฎหมายทันที

ติดตามข่าวสารนิยาย

memorymและหลิงจิ่วได้ที่เพจ

👇🏻

https://www.facebook.com/share/1E1vpetbd2/?mibextid=wwXIfr