ไออุ่น หนุ่มน้อยวัยยี่สิบที่เพิ่งสูญเสียครอบครัว จู่ๆก็มีมาเฟียหนุ่มเข้ามาบอกว่าเป็นอา แถมบังคับให้ไปอยู่ด้วย
เพราะต้องการดูแลเขาในฐานะหลานชาย
แต่ไม่รู้ว่าดูแลเขาท่าไหน ไปๆมาๆเขาดันกลายเป็นนายหญิงของตระกูลวาเนสซ่าไปซะงั้น
“จำใส่หัวเอาไว้ซะว่าเธอเป็นคนของใครไออุ่น!”
“ไอไม่ใช่คนของใครทั้งนั้นแหละ ไอเป็นตัวของตัวเองมีสิทธิ์เลือกทางเดินของตัวเองว่าจะทำอะไรหรือประพฤติตัวแบบไหน!”
“ไออุ่น!”
“คุณอาเป็นแค่คนรับอุปการะไอเท่านั้น ไม่ได้แปลว่าคุณอาจะสั่งให้ไอทำอะไรก็ได้นะครับ”
“...!?”
“อย่าลืมว่าคุณเป็นแค่อา ไม่ใช่พ่อแม่ของไอ”
“!!!”
รามินทร์มองปากเล็กที่พูดท้าทายอวดดีก็รู้สึกโกรธจนสมองอื้ออึง
มือใหญ่จึงคว้าเอวบางเข้ามาแนบชิดกายใหญ่
ก่อนที่ริมฝีปากจะประกบแนบลงไปยังริมฝีปากบางเพื่อปิดผนึกทุกคำพูดที่กำลังจะเปล่งออกมา
“!!!”
“พูดจาอวดดีต่อไปสิ! คราวนี้จะไม่ใช่แค่จูบแน่ไอ…”
“คุณ!!!”
เขาจะจัดการกับเรื่องราวที่ประเดประดังเข้ามาในหัวใจได้อย่างไรนะ…

