ไม่ว่าจะเป็นเพราะความบังเอิญ หรือพรหมลิขิตที่ทำให้ 'ธันวา' กลับมาเจอ 'ธัญญ่า' อีกครั้ง ผู้หญิงที่อยู่ในห้วงความทรงจำของเขามาตลอดนับตั้งแต่วันที่เจอกันครั้งแรกเมื่อหนึ่งปีก่อน ครั้งนี้เขาจะไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือไปเด็ดขาด!
----
"คนนั้นของกู อย่ายุ่งนะเว้ย" ธันวาเอ่ยเสียงแข็ง เล่นเอาเพื่อน ๆ แต่ละคนนิ่งอึ้งอย่างคาดไม่ถึง เพราะตั้งแต่รู้จักกันมาธันวาไม่เคยจะปริปากแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของผู้หญิงคนไหน
"ฮ่า ๆ สวยระดับนางฟ้าอย่างนั้นจะเป็นของมึงได้ไง"
----
"จ้องอะไรนักหนา เดี๋ยวแม่ก็จิ้มให้ตาบอดหรอก" เพราะอีกฝ่ายเอาแต่จ้องหน้าเธอไม่หยุด มันเลยทำให้ธัญญ่าอดประหม่าไม่ได้
"ก็พี่สวยนี่น่า สวยจนผมอยากได้เป็น...เมีย"
"ไอ้..." คำหยาบคายถูกพ่นออกมาจากริมฝีปากบาง ๆ แต่มีหรือที่ธันวาจะสะทกสะท้านกับคำด่าของเธอ ชายหนุ่มทำเพียงไหวไหล่เบา ๆ แล้วยิ้มหน้าแป้น
"โดนพี่ด่านี่รู้สึกดีชะมัด เขาว่ากันว่า...โดนผู้หญิงด่าแสดงว่าผู้หญิงรัก"