ฟู่จิงฮวาตายจากโลกเดิมเพราะทำงานไม่ได้หยุดพัก ความรู้สึกสุดท้ายคือเสียที่นางยังไม่เคยมีชีวิตที่ตัวเองอยากมี ในขณะที่น้อยใจในโชคชะตานางกลับตื่นขึ้นมาพร้อมเสียงเรียกของเด็กชายวัยสี่หนาว “อาหญิงน้องหิวนม
“อาหญิง น้องหิวนมแล้วขอรับ” ทารกที่อยู่ในห่อผ้าทำปากดูดจุบจับแต่ไม่ได้เปล่งเสียงร้อง คล้ายนอนละเมอมากกว่า หญิงสาวที่มึนงงเพราะเพิ่งตื่นจากความตายจู่ๆก็ได้มาอยู่ในที่คับแคบจนแทบหายใจไม่ออกเช่นนี้ คนที่ตกใจกลัวกำลังจะผลักบานประตูออกไปแต่เด็กชายตัวน้อยที่ร่างกายเปอะเปื้อนไปด้วย…คราบเลือด!! ทำนางแทบอ้วก เอามือเล็กๆมาขว้ามือเธอเอาไว้เสียก่อน
“ท่านพ่อสั่งห้ามพวกเราออกไปจนกว่าเสียงดังด้านนอกจะเงียบขอรับ” เสียงดาบกระทบกันยิ่งทำให้เธอตัวสั่น
“นะนี่มัน เรื่องอะไรกัน ฉันอยู่ท่ามกลางกลิ่นคาวเลือดแบบนี้ได้ยังไง!!
Guest
