"ฝากกดเข้าชั้น กดใจ และคอมเมนต์หน่อยนะคะ จะได้มีคนเห็นจูเยอะ ๆ แล้วจะรีบมาหย่อนปฐมบทให้ชิมค่ะ"
“ป่วยก็ไปหาหมอคนสิจะมาหาหมอผีทำไม...”
“ระวังไว้เถอะ ปากดี ๆ อย่างมึงจะได้กราบกูเข้าสักวัน”
~~~~~
‘อองขิ่น’ ชายหนุ่มชนเผ่าผู้อาภัพ เมื่อจู่ ๆ คนในครอบครัวพากันบาดเจ็บและล้มป่วยไปทีละคน แต่แล้ววันหนึ่งก็มีสารอันน่าสะพรึงจาก ‘หมอธรรม’ ผู้เลื่องชื่อ... คนที่อองขิ่นไม่ถูกชะตา
“...ผู้ใดที่เข้าเบญจเพสและมีเคราะห์ร้าย มึงจักต้องแก้ชะตาด้วยการผูกข้อมือร่วมหอจมเตียงกับพ่อปู่ผันเมือง...”
และอองขิ่นกำลังเข้าเบญจเพส...
~~~~~
“พะ พ่อครูบอกว่าไม่ควรค้ำหัว ขะ ของจะเสื่อม”
- อองขิ่น -
“ขี่กูมาสองรอบ เพิ่งจะกลัวตอนนี้หรือไง”
- พ่อครู -
#ภริยาเซ่นผี เขียนโดย จูฮาราห์
คำเตือนและฉากหลัง
๑. ฉากหลังของวรรณกรรมฉบับนี้มีการกล่าวถึงชาวไทใหญ่ หรือชนเผ่าเงี้ยว ไม่ได้มีเจตนาทำให้เสื่อมเสียแต่อย่างใด ยังให้เกียรติและให้คุณค่าของคนเท่ากัน เพียงแค่ต้องการสร้างตัวละครที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติ ซึ่งมีสิทธิ์ได้รับความรักและถูกกล่าวถึงในงานวรรณกรรม
๒. บทสนทนาในเรื่องเป็นภาษาไทใหญ่และภาษาเหนือตามชาติพันธุ์ แต่จะสื่อสารออกมาเป็นภาษาไทยที่เข้าใจง่าย และเพื่อไม่ให้เสียอรรถรสขณะอ่าน
๓. เนื่องจากฉากหลังอยู่แนวเขตชายแดนทางเหนือ สถานที่มีความชนบททุรกันดาร ไฟฟ้าและเทคโนโลยีเข้าถึงน้อย ดังนั้นท่านจะไม่เห็นความเจริญในวรรณกรรมฉบับนี้เรื่องนี้
๔. ค่านิยมของตัวละครหลักยังตามไม่ทันคนในยุคปัจจุบัน จากการบ่มเพาะมาจากครอบครัว สังคม การเข้าไม่ถึงเทคโนโลยี และด้อยโอกาสทางด้านการศึกษา เช่น ยึดมั่นในศาสนา, เชื่อเรื่องบุญบาป, ระลึกชาติ, นับถือผีสางตามวัฒนธรรมประเพณีท้องถิ่น, เชื่อในศาสตร์อาคมคุณไสย, การทดแทนบุญคุณ, ชายเป็นใหญ่ และภรรยาต้องทำหน้าที่ปรนนิบัติเทิดทูนสามีไว้เหนือหัว
๕. มีการใช้คำไม่สุภาพ เช่น มึง กู ผัว เมีย คำหยาบโลนอนาจารตามฉากหลังของวรรณกรรม และอื่น ๆ (เนื้อหาในรี้ดอะไรต์และอีบุ๊กจะมีการเลี่ยงคำหยาบโลน เช่น ควย เย็ด แต่ในฉบับหนังสือไม่มีการเลี่ยงค่ะ)
๖. มีการดัดแปลงในเรื่องของภาษา บทสวดคาถา ภาษาพม่าและบาลี เพื่อป้องกันพฤติกรรมการลอกเลียนแบบ
วรรณกรรมฉบับนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาส่งเสริมหรือชี้นำพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม หากท่านได้รับผลกระทบจากเนื้อหา โปรดปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิต
*กรุณาอ่านให้ครบทุกตัวอักษร หรือหากอ่านเนื้อในนิยายแล้วรู้สึกไม่ไหว กรุณาปิดเรื่องนี้ไปอย่างเงียบ ๆ โปรดสุภาพกับผู้อ่านท่านอื่นและเพื่อนมนุษย์ของท่าน รวมถึงไม่อนุญาตให้นำรูปภาพหรือจิบิไปใช้ทุกกรณี*
ขอบพระคุณค่ะ