เด็กในปกครองของเฟรนไชส์

“ผมโซคดีที่ได้ครอบครัวของพี่เฟรนไชส์รับมาดูแล” เรียวขาสวยก็ก้าวเดินต่อไปข้างหน้าในมือถือช่อดอกไม้สีขาวช่อใหญ่

“พ่อครับ แม่ครับจาฟาร์กลับแล้ว” ร่างบางย่อตัวลงนั่งยองๆพร้อมกับวางช่อดอกไม้ลงบนพื้นดวงตาจับจ้องมองที่ภาพถ่าย ของหญิงสาวและชายหนุ่มแม่บุญธรรมของเขา

มือของเขาเอื้อมมาแตะที่ภาพถ่ายของแม่อย่างแผ่วเบา นิ้วโป้งลูบไล้ผิวแก้มนุ่มอย่างทะนุถนอม จาฟาร์รู้สึกถึงความอบอุ่นและปลอดภัยราวกับได้กลับบ้านหลังพเนจรมานานหัวใจพองโตด้วยความรู้สึกลึกซึ้ง

“ผมจะได้กลับมาอยู่กับพี่เฟรนไชส์ พี่ชายที่ผมรัก รักมาตั้งแต่เด็กๆ”

“แม้จะรู้ว่าเรื่องระหว่างเรามันเป็นไปไม่ได้ก็เถอะ”

“แต่แล้วยังไงละในเมื่อผมรักเขา”

เฟรนไชส์♥️จาฟาร์