“มึงมันง่ายนอนกับใครไปทั่ว” เสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นจนคนทั้งโต๊ะหันมามอง เจ้าของเสียงคือเพลิง โชติวรรธน์ หนุ่มฮอตดีกรีดาวมหาลัย สีหน้าเดือดดาลพลุ่งพล่านไปด้วยความไม่พอใจ โชคดีที่บริเวณนี้ไม่มีโต๊ะตัวอื่นและคนที่นั่งอยู่ก็รู้จักพี่เพลิงดี ไม่งั้นเรื่องนี้คงเป็นทอล์กออฟเดอะทาวน์
“ทำไมพี่ไม่ใช้คำว่าร่านละผมว่ามันตรงกับความหมายที่พี่จะสื่อมากกว่านะ” เสียงที่ตอบนั้นดูไม่ค่อยจะแยแสมากนัก ปังหรือนายธิติ นาถนิพิฐ ผมกับพี่เพลิงมีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน ครั้งนี้พี่เขาคงหัวเสียที่มีคนเอารูปผมกับพี่ท็อปไปปล่อยทั่วเพจ ผมชินชาเสียแล้วก่อนจะก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ
“อย่ามายอกย้อนกู! มึงคิดว่าทำแบบนี้แล้วกูจะหึงมึงหรอทุเรศ คนอย่างมึงเป็นได้มากสุดก็แค่ของเล่นกู วันนี้กูยังสนุก วันไหนที่กูเบื่อกูก็จะเขี่ยมึงทิ้ง” ก่อนจะปัดถ้วยข้าวลงพื้น นี้คือประโยคที่พี่เพลิงชอบพูดและมันคือความจริง พี่เพลิงมีแฟนอยู่แล้ว ส่วนผมคือคู่นอนที่เขาแอบมาหา คงเรียกได้ว่าแฟนเก็บมั้ง
“ไอ้เหี้ย น้องมันเป็นคน มีเลือดมเนื้อ มีความรู้สึกนะเว้ย มึงพูดแรงไปไหม ไอัเพลิง” พี่ยักษ์ พี่รหัสของผมเพื่อนสนิทในกลุ่มของพี่เพลิง พี่เขาชวนผมมานั่งโต๊ะด้วยเป็นประจำ อ้อยังมีพี่วรรณ พี่ปู และพี่พีด้วย ตอนนี้ทุกคนกำลังพยายามห้ามเพราะพี่ยักษ์กำลังกระชากคอเสื้อพี่เพลิงอยู่ ส่วนผมกำลังก้มตัวไปเก็บชามและช้อนจากดิน
“มีอะไรก็ค่อยๆพูดค่อยๆจากันก็ได้” พี่ปูเห็นท่าไม่ดีเลยพยามแทรก
“มึงอย่าเข้ามายุ่งชอบเสือกไม่เข้าเรื่อง” พี่เพลิงสะบัดมือพี่ยักษ์ออกก่อนจะพูดเยาะเย้ย “หรือมึงเคยเอากับมัน กับเพื่อนกูมึงก็ไม่เว้นหรอปัง” รอยยิ้มยกมุมปากของพี่มันทำให้อารมณ์ผมพลุกพล่าน
“ไอ้เหี้ยเพลิง” พี่ยักษ์กำลังจะต่อยผมเลยเข้าไปบังไว้
“คนอย่างผมต่อให้ดีมั่วชั่วเลวแค่ไหนก็ยังรู้จักแยกแยะ อย่าได้เอาสันดานของพี่มาเป็นบรรทัดฐานตัดสินคนอื่น” ผมตอบกลับไป
“มึง” พี่เพลิงกระชากแขกผมพยายามดึงผมให้ตามไป
“เพลิงกูว่ามึงกลับไปสงบสติอารมณ์ก่อนเถอะ” พี่พีเอ่ยเตือนอีกครั้ง
“นั้นดิอย่ามาเอะอะที่นี่มหาลัยระวังความลับมึงจะรั่วไหล” พี่วรรณขู่ ผมกับพี่วรรณเราสนิทกันมากพอสมควรพี่เขามักจะกระแทกแดกดันพี่เพลิงแทนผมทุกครั้งที่มีโอกาส ต่างจากพี่ยักษ์รายนั้นค่อยปกป้องผมเหมือนกับไข่ในหิน
Rrrrr Rrrr Rinngg เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น
“ฮัลโหลครับฟ้า” พี่เพลิงพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ครับเดี๋ยวเพลิงกำลังไปฟ้ากินก่อนเลยนะครับ เอาน้ำอะไรมั้ยเดี๋ยวตอนเพลิงไปจะได้แวะซื้อ” ก่อนจะครับครับแล้วว่างสายไป “เลิกเรียนมึงเจอกูแน่” แล้วพี่เขาก็เดินจากไป ฟ้าใสหรือฟ้าดาวมหาลัย เป็นแฟนตัวจริงพี่เพลิง
“เจ็บมากมั้ย” พี่ยักษ์ถามผมพึ่งสังเกตว่าตรงขอมือมีรอยแดงคล้ำ ผมสายหน้าตอบ“แล้วนี้จะเอายังไงต่อ” ผมยังคงสายหน้า ผมไม่รู้จริงๆว่าต้องทำอย่างไร ผมรักพี่เพลิงมากมากจนไม่อยากเสียพี่มันไป ผมยอมแทบจะทุกอย่าง ความรักไม่ได้ทำให้คนตาบอดแต่ยังทำให้เห็นกงจักรเป็นดอกบัว
“พี่ว่าปล่อยมันไปแล้วมารักคนที่เขารักเราจะดีกว่า” พี่วรรณพูดก่อนจะมองหน้าพี่ยักษ์ หลังจากนั้นผมก็ขอตัว ผมกลับไปหากลุ่มเพื่อนรุ่นเดียวกันเพราะต้องไปต่อแถวซื้อข้าวใหม่ ตอนที่ผมเดินผ่านผมเห็นภาพพี่เพลิงกับพี่ฟ้ากำลังป้อนข้าวกันอยู่ พี่เขามองเย้ยมาที่ผมด้วยแต่เป็นเพียงเศษเสี้ยววินาทีเท่านั้น ผมกำหมัดแน่นและพยายามไม่มองไปทางนั้นอีก
พี่เพลิงมีเพื่อนหลายกลุ่มเพราะพี่เขาเข้ากับคนง่าย ใครเห็นก็ชอบและด้วยความฮอตฮิตยิ่งทำให้นักเรียนทุกคนมองพี่มันเป็นไอดอล คงมีแต่ผมที่พี่มันทำตัวเหี้ยๆใส่
………………………………………………………..
ฝากติดตามเรื่องราวความสัมพันธ์ของปังกับเพลิงด้วยนะครับว่าพวกเขาจะลงเอยกันแบบไหน
………………………………………………………..
Guest
