ปรากฏ เป็นลูกชายคนเดียวมาตลอด จนเมื่อยัยเด็กลูกครึ่ง ที่พ่อแม่เขาเก็บเขาเข้ามาในบ้าน เขาตกอันดับลูกรัก อะไรๆ ก็น้องมุก แบบนั้น แบบนี้ เขาไม่ชอบเธอเลยให้ตาย!
เขาชอบแกล้งเธอ พูดแขวะเธอ ทะเลาะกับพ่อแม่ก็เพราะเธอ
ทุกอย่างมันเพราะเธอ!
ยัยเป็ดที่พ่อกับแม่เขาเก็บมา
เขาหนีเธอไปจนถึงเมืองนอก เมื่อจะถูกจับแต่งงาน แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมา เพราะที่บ้านมีเรื่องพ่อกับแม่เขาเสียชีวิต เขาจึงต้องกลับมาสืบทอดทุกอย่าง รวมถึงตำแหน่งทางการเมือง
ครอบครัวมีอิทธิพลที่เขาต้องสืบทอดต่อ
รวมถึงเธอที่จะต้องสืบทอดต่อมาในการปกครอง ในฐานะเมีย
ไม่เอาได้ไหม เขาไม่ชอบอะ!
แต่ไหงๆ ไปๆ มาๆ
ปรากฏกลับเผลอใจไปรัก...คนที่ใจบอกว่าเกลียดเสียแล้ว
เรื่องนี้เป็นตัวละครจากเรื่อง เริ่มที่ร้ายปลายที่รักค่ะ
ฝากเอ็นดูพี่แป๋งจอมกวน หนุ่มร้ายด้วยนะคะ
อนุญาตให้หยุมได้ ^ ^ เพราะไรท์กะอยากหยุมเช่นกัน
พี่แป๋งเริ่มออนแอร์แล้วนะคะ ขอเชิญมามุง มาหยุม ผู้ชายที่สุด ในทุกทาง ลิฟต์เท่านั้นถึงจะเอาพี่เค้าลง
อย่างพี่แป๋งด้วยจ้า
รีดก็ไม่รู้เหมือนกัน ณ จุดนี้ว่า 55555555555 จะเอาพี่เค้าลงได้ยังไง ไม่เคยเขียนพระเอกแบบนี้เลยจริงๆ
พี่แป๋ง ปากแซ่บ เสเพล แรง ร้าย อยากได้อะไรก็ต้องเอาให้ได้ รักแรงเกลียดแรง
น้องมุก
สวย ฉลาด เป็นคนสุขุม แต่ตบะแตกตลอด ถ้าโดนพี่ยั่ว ปากแซ่บไม่แพ้พี่แป๋ง นิ่งๆ แต่เอาจริง ยามโกรธขึ้นมาผู้ชายยังทานไม่อยู่ เป็นคนกตัญญู ถือมั่นคำสัญญา
“ใครว่ากูล้อเล่น ไอ้ธรณ์แนะนำให้กู เปย์ พูดหวาน ดูแล ใส่ใจ ห่วงใย ให้ของขวัญ กูก็ทำหมดแล้ว ทำไมน้องยังแว้ดๆ ใส่กูอยู่หว่า เป็ดกูซื้อมาให้ก็ไม่ยอมเอา บอกให้กูเอาไปเลี้ยงเอง แม่งกูเสียใจ ไม่เคยจีบใครไม่เคยง้อใครขนาดนี้ บอกตรงๆ ”
“หึๆ ทำชั่วมาตั้งนาน ทำดีแค่นี้ มันกลบกันหมดที่ไหน”
ปรากฏถอนใจดังเฮือก เขาเปิดเบียร์ดื่มบ้าง แต่ดื่มแบบรวดเดียวหมด แล้วก็เปิดอีกกระป๋อง หมอทิวามองอาการของเพื่อนอย่างเห็นใจปนสมน้ำหน้า
“แล้วทำไมเมื่อตอนที่พ่อแม่มึงคุยทาบๆ เรื่องหมั้น มึงถึงหนีล่ะ”
“กูแค่ทำประชด”
“แล้วตอนนี้”
“กูอยากได้เขา”
“ถามเขาไหมว่าเขาอยากได้มึงหรือเปล่า”
ประโยคนี้จากเพื่อน ทำให้ชายหนุ่มหันไปมองบนใส่ แล้วชี้นิ้วที่ตัวเอง
“ไม่มีใครไม่อยากได้กูไอ้หมอ กู คุณปรากฏ ดรุณทองนะครับเพื่อน หล่อ รวย กล้วยใหญ่ไซซ์ 58 ลีลาดี เอวเด้ง ต่อสามรอบได้ไม่ติด นิสัยดี ถ้ารักแล้วรักจริงไม่ทิ้งแน่ คนอย่างกูถ้าอยากสละโสด อยากแต่งงาน กูจะเป็นผัวแบบเจ้ากรรมนายเวร สลัดไม่หลุดไม่ทิ้งไม่หนี จนกว่าจะหมดเวรหมดกรรมตายจากกัน”
“อื้อหือ ไอ้แป๋ง กูฟังสรรพคุณของมึง กูเป็นน้องมุก กูวิ่งหนีไปหาผัวที่ไม่ใช่มึงดีกว่า ไอ้เหี้ยแป๋ง อันดับแรกที่มึงควรปรับปรุงไม่ใช่ไปหาซื้อเป็ดให้เขา มึงควรจะเอาหมาออกจากปากมึงก่อนพูดกับเขา”
“กูไม่ได้ไปพูดแบบนี้กับน้องมุกซะหน่อย ขืนไปพูดแบบนี้ คงได้ตบกูแน่ ตบกูหลายครั้งละด้วย สักวันเหอะ กูจะจูบคืน”
“ก็มึงเป็นเสียแบบนี้ จะไปจีบเขาติดได้ไงก่อนวะ ไอ้แป๋ง”
“แล้วกูควรทำไงวะ กู ผู้ หล่อ รวย เสน่ห์แรง เคยแต่ใช้เงินซื้อหญิง และแค่มอง ยกแก้ว ลุกขึ้นโชว์เป้าตุงๆ สาวในผับก็มานั่งตักกูแล้ว กู ผู้ไม่เคยจีบใคร มีแต่โดนหญิงจีบ ขี้เกียจจีบเลยซื้อเด็กมานัว มันเลือกได้ง่ายดี กูเคยแต่อะไรแบบนี้อะ แล้วกูดันตกหลุมรักเขา แบบนี้กูควรทำไง”
“อาการมึงหนักนะนี่”
“เอ่อ ก็หนักอยู่”
ปรากฏหัวเราะเหมือนจะหยันตัวเอง แล้วยกเบียร์ดื่มหมดกระป๋อง ก่อนจะเปิดอีกกระป๋อง หมอทิวาก็ห้ามเสียก่อน
“พอๆ เบาๆ สองกระป๋องแล้วนะโว้ย พรุ่งนี้ตื่นไม่ไหว หรือไม่ทำแฮงค์ไปแจกใบปลิว ช่วยกูจ่ายยา มึงเสียภาพนา”
“เฮ้อ...ไอ้ธรณ์ไม่ได้เรื่อง สอนกูยังไง น้องถึงดูไม่ชอบสิ่งที่กูทำให้เลย มึงลองบอกเคล็ดลับจีบหญิงให้กูทีสิไอ้หมอ ช่วยกูหน่อย กูเป็นหนี้สี่แสนเพราะน้องเลยนะ น้องดันไล่ให้กูเอาเป็ดไปคืน”
ตาเบิกโตนิดๆ กับคำพูดของเพื่อน เงินสี่แสน ค่าเป็ด ไอ้แป๋งแม่งซื้อเป็ดทองคำให้น้องหรือยังไงก่อน ถึงแพงขนาดนั้น
เป็ดอะไรตั้งสี่แสน!
แต่น้องไม่สนอีพี่จะทำไงดี
มาเฮมาฮา มาสนุกกันกับนิยายเรื่องนี้นะคะ พี่ป๋องแป๋งน่ารักน่าหยุม ไรท์รับประกันค่า
Guest
