“พายมีเรื่องสำคัญจะคุยกับคุณคินทร์ค่ะ”
อยู่มาเกือบปี เขายังไม่เคยได้ยินพัณณ์พิชาบอกว่ามีธุระสำคัญจะคุยด้วย ทุกวันก็เห็นแค่ทำงานและนอนหลับไปอย่างสบายใจ แค่เข้าใกล้เขาเธอยังไม่ทำด้วยซ้ำ แล้ววันนี้มีเรื่องอะไรถึงทำให้เธอต้องมาหาเขาถึงห้องทำงาน
ภคินทร์วางปากกาที่กำลังเซ็นเอกสาร แล้วถามต่อ
“มีอะไรก็ว่ามา” เขาเองก็อยากรู้ว่า ธุระสำคัญของเธอ มันสำคัญสักแค่ไหนกัน
พัณณ์พิชาเดินเข้ามาในห้องและนั่งลงหน้าโต๊ะทำงานของชายหนุ่ม มือทั้งสองข้างวางไว้บนตักและบีบเข้าหากันแน่นเพื่อเรียกความกล้าให้กับตัวเอง
“คือพายจะมาบอกคุณคินทร์ว่า จริง ๆ แล้ว พายไม่ใช่...” เวลาเกือบหนึ่งปีที่ล่วงเลยมา อาจจะนานเกินไปที่ทำให้เธอไม่กล้าที่จะเอ่ยออกไป แต่ในเมื่อตัดสินใจมาแล้ว เธอก็ควรต้องลองดูสักครั้ง
“พายไม่ใช่คนที่คุณพ่อกับคุณแม่ส่งมาให้แต่งงานกับคุณค่ะ” เสียงของเธอเงียบลงแล้ว แต่เสียงจังหวะการเต้นของหัวใจกลับเร็วและแรงขึ้น พัณณ์พิชาจ้องหน้าชายหนุ่ม เธอกำลังรอฟังว่าเขาจะพูดว่าอย่างไร
แต่เธอเห็นว่าเขายิ้ม
“เรื่องขำขันก่อนนอนหรือไง” อยู่มาหนึ่งปี อยู่ดี ๆ เธอเดินเข้ามาบอกว่าไม่ใช่เมียชั่วคราวของเขา วันนี้เธอมีอารมณ์ขันขึ้นมาหรือไง
“ไม่ใช่เรื่องตลกนะคะ แต่พายพูดจริง ๆ ค่ะ”
“เธอต้องการอะไร”
พัณณ์พิชามีรอยยิ้มขึ้นบนใบหน้า แล้วรีบบอกความต้องการของตัวเองออกไป
“พายแค่อยากบอกให้คุณคินทร์รู้ว่า พายไม่ใช่คนที่พ่อกับแม่ของคุณหมายมั่นปั้นมืออยากได้เป็นลูกสะใภ้ และเมื่อคุณคินทร์รู้แล้ว บางที...คุณคินทร์อาจจะส่งตัวพายกลับไปและ...”
“เลิกพูดเรื่องตลกซะทีพัณณ์พิชา หนึ่งปีที่เธออยู่ที่นี่มันคงจะมีเวลาว่างมากสินะ ถึงทำให้เธอปั้นเรื่องโกหกขึ้นมาเพื่อความเห็นแก่ตัวของตัวเอง เงินก็เอาไปแล้ว ใช้หนี้ก็ยังไม่หมด ทำทีเป็นคนทำงานเก่งไม่เคยบ่น ไม่เคยอ้อนวอน สุดท้ายก็ลายออก ทนลำบากไม่ไหวจนต้องกุเรื่องขึ้นมาเพื่อโกหกฉัน ครอบครัวเธอมันมีแต่พวกเห็นแก่ตัวหรือไง”
************
เรื่องนี้พระเอกหอนยาวมากกกกกกก นิยายดราม่าที่อ่านไปก็ขำไปได้ทั้งเรื่อง ฝากติดตามความโบ้ของคุณคินทร์ด้วยนะคะ
นิยายแนวชาวไร่ อีกเรื่องที่ระรินรักตั้งใจเขียนและชอบมาก ๆ ค่ะ ลองอ่านกันดูนะค้า ชอบไม่ชอบยังไง คอมเม้นท์มาบอกกันได้เลยนะค้า
ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ และจบฟีลกู้ดค่า
ฝากกดใจ กดติดตามและกดเข้าชั้นก้นด้วยค่า
กดใจเยอะ ๆ คอมเม้นท์มาคุยกันเยอะ ๆ จะอัพให้อ่านกันต่อเนื่องเลยยย