“นิชา...มึงเคยได้ยินเรื่องชมรมลับในมอของเราป่ะ”
นิชานักศึกษาสาวปี 2 วัย 20 ปี กระซิบถามเพื่อนสนิทที่นั่งข้าง ๆ ระหว่างที่ทั้งคู่นั่งอยู่ในคาเฟ่ใกล้มหาวิทยาลัย
“กูก็กำลังหาข้อมูลเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน เขาลือกันว่าชมรมนี้แซ่บมาก” “แต่เงื่อนไขของชมรมคือต้องโสดเท่านั้นถึงจะเข้าร่วมได้”
นิชายิ้มมุมปาก สายตาวาววับด้วยความอยากรู้ ทั้งยังตั้งใจฟังในสิ่งที่เพื่อนกำลังเล่าต่อไปอีก
“จากที่กูได้ยินมานะนิชา ชมรมนี้ไม่ต้องอะไรเยอะ ไม่ต้องรู้จักรุ่นพี่รุ่นน้อง ไม่ต้องผูกพันอะไรกันมากมาย” จีน่าหยุดเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์
“แค่...สนุกกับอะไรเสียว ๆ แซ่บ ๆ ก็พอ”
“มึงกูอยากเข้าไปแซ่บด้วยเลยอ่ะ”
...
...
“เธอสองคนรู้ใช่ป่ะ...ว่าปาร์ตี้นี้ไม่เหมาะกับคนขี้อาย”
“รู้ซิคะ...ก็ถึงได้มานี่ไง”
“แล้วพี่ล่ะคะ...พร้อมจะโชว์ให้เด็กใหม่อย่างเราสองคนเห็นหรือยังคะว่าปาร์ตี้นี้มันสนุกยังไง”
ทันทีที่เธอพูดจบ เติร์ดถึงกับหัวเราะในลำคอก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟา และขยับเข้าใกล้ผู้หญิงที่ท้าทายเขา จนนิชาสัมผัสได้ถึงกลิ่นน้ำหอมเข้มที่เพียงแค่ได้กลิ่ยจาง ๆ ก็รู้ว่าเป็นน้ำหอมราคาแพง
“ปากดีจังแฮะ”
“ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าอย่างอื่นของเธอจะดีเหมือนปากรึเปล่า”
เติร์ดเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ ก่อนจะพยักหน้าไปทางม่านกำมะหยี่สีดำที่กั้นมุมหนึ่งของห้อง
“ตามฉันมาซิ...แล้วจะรู้ว่าปาร์ตี้นี้สนุกจริงรึเปล่า”
...
...
นิชาหญิงสาวรุ่นน้องที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าถังคริสตัลสำหรับใส่น้ำแข็งสุดหรู สายตาของร่างบางเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างแล้วจู่ ๆ เธอก็เกิดนึกอะไรสนุกได้ขึ้นมาในใจ นึกถึงเรื่องที่เคยได้ยินเพื่อนเล่าว่าทำแบบนี้แล้วอีกฝ่ายจะฟินสุด ๆ
และเมื่อนิชาหันกลับมาทางชายหนุ่มที่นอนกึ่งนั่งอยู่บนโซฟา มือเรียวถือแก้วเปล่าที่มีก้อนน้ำแข็งอยู่ในนั้น
“พี่เติร์ดบอกนิชาว่า...คืนนี้ต้องหาอะไรสนุก ๆ ทำใช่มั๊ยคะ”
“นิชาคิดออกแล้วว่าเราจะทำอะไรกันดี”
เสียงหวานใสบอกอีกคนด้วยอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่าน เธอเดินก้าวกลับมาที่โซฟา
พร้อมกับยกก้อนน้ำแข็งขึ้นสู่ริมฝีปากอวบอิ่มเมื่อหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเติร์ด นิ้วเรียวยาวตั้งใจดันก้อนน้ำแข็งเย็นยะเยือกนั้นเข้าไปในปากของตัวเอง
“เย็นจังเลยค่ะ”
“พี่เติร์ดอยากรู้มั๊ยคะว่าในปากของนิชาตอนนี้...เย็นขนาดไหน”
เติร์ดได้ฟังอย่างนั้นเขาถึงกับกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ หัวใจเต้นแรงจนรู้สึกถึงการสั่นสะท้านในอก
“แล้วปากของเธอเย็นขนาดไหนล่ะ...นิชา”
พูดจบเจ้าของมือใหญ่ไม่รอช้า เขารีบยกขึ้นแตะที่ต้นขาเรียวและลูบไล้ผิวเนียนนั้นเนิบช้าราวกับกำลังขอร้องให้นิชารีบทำ
ชายหนุ่มพูดพร้อมส่งสายตาหิวกระหายและอยากรู้ให้อีกฝ่ายสัมผัสได้ จนทำให้นิชาค่อย ๆ ย่อตัวลงและคลานบนโซฟา นิชาคลานด้วยความยั่วยวนก่อนจะหยุดที่กลางหว่างขาของอีกคนและโน้มใบหน้าลงพ่นลมหายใจรดหน้าท้องแบนราบของเขา ก่อนที่ริมฝีปากจะเลื่อนต่ำลงไปอยู่ตรงท่อนเอ็นที่เริ่มตื่นตัว
หญิงสาวไม่พูดอะไรนอกจากใช้ปากเล็กค่อย ๆ ครอบลงบนปลายหัวเห็ดอย่างแผ่วเบา แต่ทันทีที่ริมฝีปากนุ่มนั้นสัมผัสความเย็นในปากทำให้เติร์ดถึงกับสะดุ้งเฮือกขนลุกซู่ไปทั้งตัว
“อ๊า...นิชา!”
“เย็นอ่ะแต่เสียวชะมัด"
เติร์ดครางออกมา น้ำเสียงแตกพร่าด้วยความตกใจปนสุขที่พลุ่งพล่านจากจุดนั้นตรงสู่สมอง มันไม่ใช่แค่ความเย็นที่แผ่กระจายราวกับน้ำแข็งละลายบนผิวร้อนผ่าวของเขา แต่เป็นความตื่นเต้นแปลกใหม่ผสมความตื่นเต้นที่ทำให้ทุกเซลล์ในร่างกายตื่นตัว ราวกับกำลังถูกกระตุ้นด้วยไฟฟ้าสองขั้วในเวลาเดียวกัน เขาไม่เคยลองแบบนี้มาก่อน ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนในอดีตทำให้เขารู้สึกแบบนี้มาก่อน
ลิ้นเย็นยะเยือกของเธอตั้งใจเลียวนรอบปลายนั้นเชื่องช้า ราวกับกำลังวาดวงกลมน้ำแข็งบนหลายหัวเห็ด สลับกับเร่งจังหวะเล็กน้อยและใช้ลิ้นเลียวนเร็วขึ้น
“แบบนี้เย็นมั๊ยคะ”
“อื้อ...เย็น”
“ทั้งเย็นทั้งเสียวเลยล่ะ”
เจ้าของเสียงทุ้มต่ำบอกความรู้สึกในตอนนี้ พร้อมหัวใจเต้นรัวประสบการณ์ความแปลกใหม่นี้ทำให้อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่าน ไม่ใช่แค่ความเสียวที่พลุ่งพล่านจากจุดนั้น แต่เป็นความรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกครอบครองโดยผู้หญิงที่กล้าลองอะไรใหม่ ๆ แบบที่เขาชอบ
มือหนาของเติร์ดลูบไล้แผ่นหลังเนียนเนิบช้าขึ้นลงตามแนวกระดูกสันหลังที่โค้งงอ ราวกับกำลังตอบแทนความสุขที่เธอมอบให้
“เธอเก่งจัง...ฉันไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลย”
**************************
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น
ตัวละครในนิยายไม่มีความเกี่ยวข้องกับ สถานที่ องค์กร ตัวบุคคลจริง
ผู้แต่งไม่ได้มีเจตนาทำให้ผู้ใด หรือองค์กรใด เสื่อมเสียชื่อเสียง
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ภาษาที่ใช้ในเรื่องอาจมีภาษาพูด คำหยาบ คำสแลง
เพื่ออรรถรสและสื่อถึงอารมณ์ของตัวละครในการอ่านเท่านั้น
ตัวละครอาจมีคำพูด พฤติกรรม และความรุนแรงทางเพศ
ที่ไม่เหมาะสมกับผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
*******************************************
นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม
ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง แก้ไข รวมเล่ม สแกน แปลเป็นภาษาอื่น
จัดพิมพ์ หรือเผยแพร่ส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดของหนังสือเล่มนี้
โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากเจ้าของลิขสิทธิ์โดยเด็ดขาด
Guest
