เธออกหัก แถมยังมาถูกไล่ออกจากงานด้วย เธอเป็นแค่พนักงานเล็ก ๆ ผู้หญิงคนนี้มีสิทธิ์ไล่เธอออกได้ เพราะพ่อเขาเป็นผู้บริหารมีหุ้นส่วนในบริษัทด้วย ที่น่าเจ็บใจคืออดีตคนรักไม่คิดจะพูดอะไรออกมาสักคำ
"ออกก็ออกซิ ไปเถอะอิงฟ้า"ฝืนทำตัวเองให้เข้มแข็ง จับข้อมือให้เพื่อนสาวเดินตามออกไป ก่อนที่ร่างเธอจะปะทะเข้ากับอกแกร่งของใครบางคน นี่มันวันซวยอะไรของเธอหนักหนานะ ชีวิตไม่เคยจะราบรื่นเลย กะว่าจะออกมาหาที่ผ่อนคลายกลับต้องมาเจอแฟนเก่ากับคนรักใหม่ ถูกไล่ออกจากงาน ตอนนี้ยังมาชนเข้ากับ
เทพบุตร..
กลิ่นกายโคตรหอม ดวงตางดงามนี้ช่างสะกดให้เธอตกอยู่ในภวังค์ ลืมเรื่องหมองหม่นในใจไปชั่วขณะ
ว่าแต่ทำไมถึงได้หน้าคุ้นจัง คนที่เอาแต่จ้องมองเธอคนนั้น คนที่นั่งอยู่โต๊ะข้างกัน เธอก็แอบมองเขาเช่นกัน ช่างดูดี เธอแกล้งด่าเขาออกไป เพราะไม่อยากให้ใจตัวเองไปหวั่นไหวกับใครอีก คนหล่ออันตรายทุกคน แรก ๆ ก็ปากหวาน ช่างเอาอกเอาใจ พอนานไปก็ไม่มีอะไรแน่นอน
"ขะ ขอโทษค่ะ"รีบเอ่ยขอโทษ จะเดินหลบไปอีกทาง แต่ก็โดนมือหนาคว้าแขนเอาไว้ก่อน ทำเอาตกใจ แค่ชนเองกลับไม่ยอมจบง่าย ๆ รึไง ก็ขอโทษแล้ว
"คนนี้เหรอแฟนเก่าเธอ ก็ไม่เท่าไหร่นี่ ให้มันหล่อได้ครึ่งฉันก่อน ค่อยควรค่าให้เธอร้องไห้จนเสียสติ"เขาบอกเสร็จก็ปล่อยมือแล้วเดินจากไป พร้อมเพื่อนชายของเขาอีกคน
เธอได้เพียงมองตามแผ่นหลังกว้างไป หมายความว่ายังไง ฉันไม่ทันได้เอ่ยถามเขาก็เดินขึ้นบันไดหายไปแล้ว ฝั่งนั้นเป็นพื้นที่ส่วนบุคคลนี่ เขาเป็นคนของผับแห่งนี้เหรอ การแต่งกายเหมือนคนมาเที่ยวทั่วไป ไม่ลูกค้าที่ผับก็คงเป็นคนรู้จักกับพวกที่ทำงานแห่งนี้
"คนที่นั่งข้างเรานิ เขาว่ายังไงแก ไม่ใช่มาเอาเรื่องที่ไปด่าเขานะ"อิงฟ้าเอ่ยถาม
"ไม่ใช่หรอก เขาบอกว่าถ้าแฟนเก่าหล่อได้ครึ่งเขา ค่อยควรค่าให้ฉันเสียสติ"เธอพูดไปตามที่เขาบอกมาแบบนั้น น่าเจ็บใจนัก เหมือนคนเสียสติตรงไหน ไม่เป็นเธอไม่รู้หรอกว่ามันเจ็บปวดมากแค่ไหน
เจ็ดปีนะ ไม่ใช่เจ็ดวัน ถึงจะไม่ให้เสียใจอะไรเลย
****