“ผมขอเช็กโทรศัพท์ก่อน เผื่อมีงานด่วน”
“ก็เช็กไปสิคะ โบว์ขอเช็กลูกชายผู้ใหญ่หน่อย”
มือหนากดดูโทรศัพท์ก็พบข้อความของพยาบาลใช้ทุนที่ย่าฝากฝังเอาไว้
(คุณผู้จัดการคะ หนูอยู่ตรงนี้ค่ะ กำลังรอรถในไร่มาส่งคนงานเที่ยวสุดท้ายค่ะ)
พร้อมแนบรูปถ่ายที่ทำการผู้ใหญ่บ้าน
“ก็บ้านกูนี่หว่า” พึมพำกับตัวเองเสร็จก็โทร.หาลูกน้องซึ่งน่าจะสุมหัวกันอยู่ในบ้าน
Rrrrr Rrrrr
(ครับผู้ใหญ่)
“พวกมึงออกไปดูที่ศาลารอรถดิ๊ มีคนอยู่ไหม”
(สักครู่ครับ)
ความเสียวแล่นปราดไปทั่วหัวหน่าวเพราะแฟนสาวคนสวยใช้ปากหยอกล้อกับเป้ากางเกงจนตึงคับหน้าขาไปหมด
[ผู้ใหญ่ขา โบว์แฉะแล้วนะคะ]
(ผู้ใหญ่ มีคนหนึ่งตัวเล็ก ๆ ขาว ๆ สวย ๆ สวยมากเลย ผมจีบได้ไหมผู้ใหญ่)
“ถ้าใครแตะ มือขาด น่าจะเป็นเด็กของย่าพิศ ถามดูว่าชื่อบัวสิรินไหม”
ผู้ใหญ่อิฐพูดพลางใช้มือข้างที่ว่างกดหัวเด็กเลี้ยงเบา ๆ
..........
(ใช่ครับ)
“รับมาส่งที่ไร่หน่อย บอกว่าย่าพิศให้มารับ”
(ครับ)
“ห้ามแตะ ห้ามจีบ ห้ามแทะโลม ถ้าใครทำ กูกระทืบ”
(ครับผู้ใหญ่)
ตึ๊ด !
“ฮื่อ… ทำไมต้องออกคำสั่งขนาดนั้นคะ ทีกับโบว์ไม่เห็นหวงแบบนี้เลย”