สนามบินสุวรรณภูมิเต็มไปด้วยผู้คนเดินขวักไขว่ไปมา แต่สำหรับ เพียงดาว นิรยา ทุกก้าวที่เธอเดินกลับหนักอึ้งราวกับแบกโลกทั้งใบไว้บนบ่า เธอหันไปมองกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่กำลังถูกลากไปด้านหน้า แล้วใจเธอก็สั่นไหวขึ้นมาอีกครั้ง เธอสับสนเหลือเกินเธอไม่รู้เลยว่าทางที่เธอทำมันจะจบอย่างไร และเธอไม่รู้ว่าหากบิดามารดารู้เรื่องนี้ท่านจะอภัยให้เธอหรือไม่
“ฉันกำลังทำสิ่งถูกต้องจริงๆ ใช่มั้ย” เธอถามตัวเองในใจ ภาพใบหน้าคมเข้มของคนที่เธอรู้จักมาตั้งแต่เด็กผุดขึ้นมาไม่หยุด เธอไม่สามารถแต่งงานกับเขาได้เธอไม่สามารถลืมเรื่องนั้นได้เลย ถ้าเธอยังอยู่ที่เมืองไทยเธอก็ต้องแต่งงานกับเขา เงินเก็บที่เธอเก็บเอาไว้ตลอดเวลา เพื่อที่จะหนีไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ตอนนี้มันไม่ถูกนำมาใช้กับการหนีไปของเธอ มันอาจจะมีไม่มากพอที่จะอยู่จนถึงเธอสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโท แต่เธอก็คงจะหางานทำไปด้วย เพื่อที่จะให้ตนเองไม่ต้องติดต่อขอเงินบิดามารดา เพราะเธอเชื่อว่าท่านไม่ให้เธอ เพราะท่านต้องการให้เธอแต่งงานกับคู่หมั้นของเธอ
Guest
