ทะลุมิติไปเป็นโอเมก้าตัวร้ายในนิยายที่ตัวเองเป็นคนแต่ง

"เปอร์คนนั้นใครวะ เพื่อนมึงเหรอ?" 

"...อ๋อใช่ครับพี่หมอก" 

"อืม น่ารักดี" 

*** 

"เปอร์รู้จักเค้าด้วยเหรอ?" 

"อื้อรู้จักดิก็พี่หมอกคนนี้นี่แหละที่เป็นคนที่สักลายบนตัวกูทั้งหมดอ่ะ แล้วมึงถามถึงพี่เค้าทำไมวะรันต์" 

"เปล่าหรอก" 

**** 

"ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ" 

"..." ม่านหมอกเงยหน้าขึ้นมามองคนที่เข้ามาขัดจังหวะกินข้าวของตนพร้อมกับเตรียมเอ่ยปากปฏิเสธด้วยสีหน้าเย็นชาตามแบบฉบับคนไม่ชอบสุงสิงกับใคร แต่ในเวลาต่อมาก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเจ้าตัวเห็นหน้าของคนมาใหม่เต็มๆสายตา 

"หืมมม ไม่ได้งั้นเหรอครับ" 

"เปล่า จะนั่งด้วยกันก็ได้" สำหรับเธอมากกว่านี้ก็ให้ได้ 

คำเตือน  

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง 

เนื้อเรื่องมีความไม่สมเหตุสมผลเนื่องจากตัวละครชายในเรื่องที่เป็นฝ่ายรับสามารถตั้งครรภ์ได้ เหตุการณ์ สถานที่ และตัวละครไม่มีอยู่จริง 

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายถอดสมองไม่ต้องไปคิดตามเยอะนะคะ  

สุดท้ายนี้ไรท์เตอร์หวังเพียงว่านักอ่านทุกคนจะเพลินเพลินไปกับโลกของนิยายที่ไรท์แต่งขึ้นมานะคะ 

แจ้งวันอัพ 

อัพนิยายทุกวันจันทร์ พุธ และศุกร์ค่ะ