...ไม่รู้เพราะอะไร...ที่ทำให้พวกเขาทั้งสองคน ต้องห่างหายไปจากชีวิตของกันและกัน กว่าจะสนิทกันได้ก็ใช้เวลานานพอตัว แต่พอ...ทิวา...รู้สึกดีเกินกว่าคำว่าเพื่อนไปแล้ว...รัตติกาล...กลับหายไปจากชีวิตของเขาถึง 5 ปี กลับมาเจอกันอีกที อีกฝ่ายก็กลายเป็นรุ่นน้องต่างคณะ พอเข้าไปทักอีกฝ่ายกลับทำเป็นไม่รู้จักเขาเสียอย่างนั้น...
พระเอก
ทิวา สว่างเมฆา (ทิว)
อายุ 20 ปี
นักศึกษาปี 2 คณะวิศวกรรมศาสตร์
อารมณ์ดี ขี้เล่น ยิ้มง่าย ชอบทำให้คนอื่นมีรอยยิ้ม (แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะทำให้คนอื่นมีน้ำตาไม่ได้) รักใครรักจริง ต่อให้ผ่านไปกี่ปีก็ยังรักไม่เปลี่ยนแปลง
"หายไปไหนมาตั้งหลายปี...รู้ไหมว่ากูคิดถึง"
อุตส่าห์เฝ้ารอเฝ้ารักเขา เอาแต่คิดถึงเขามาตั้ง 5 ปี แต่มาเจอกันอีกทีเขาก็กลายเป็นรุ่นน้องตัวเอง แล้วทำเหมือนเราเป็นคนแปลกหน้าใส่กัน จนทิวางง?
"มึงไม่ต้องกลัวนะรัตติ...ต่อให้ชีวิตมึงมันจะมืดมนแค่ไหน...แต่กูจะเป็นดวงอาทิตย์ที่ทอแสงนำทางให้มึงเอง"
นายเอก
รัตติกาล นิจราตรี (รัตติ)
อายุ 20 ปี
นักศึกษาปี 1 คณะแพทยศาสตร์
นิสัยเหมือนแมว โลกส่วนตัวสูง เข้าถึงยาก ไม่ชอบให้ใครมายุ่งเรื่องตัวเอง ชอบเงียบ เก็บทุกอย่างไว้กับตัวไม่ยอมบอกใคร
"กูไม่รู้จักมึง...อย่ามายุ่งกับกู"
"ฮึกๆ...ทิว...กูไม่ไหวแล้ว...ฮึกๆ...มึงอยู่กับกูนะ"
ฝากทิวากับรัตติกาลไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ มีดราม่าพอสมควร แต่พระนายมีแค่ตอนต้นๆ หลังจากคบกันเป็นแฟนก็คือ ยัยรัตติ โดนเจ้าทิวจับเขมือบตลอดเวลาแน่นอน🤭🤭