พระเอกนิสัยไม่ดี เลว ชั่ว (น่าจะเป็นรองแค่อิเจตน์จากเรื่องหย่ารักด้วยน้ำตาค่ะ)
ไม่ชอบนิยายแนวพระเอกทำร้ายจิตใจนางเอก แนะนำปิดได้เลยนะคะ
ขอบคุณสำหรับคอมเมนต์ค่ะ รัก
“ปิ่น… ต่อจากนี้ตรวจครรภ์บ่อย ๆ นะรู้ไหม ผมซื้อแถบตรวจมาใส่ไว้ให้ในตู้ตรงอ่างล้างหน้า” ภรรยาได้ยินอย่างนั้นก็ลืมตามองสามีให้กว้างขึ้น
“คุณสนอยากมีลูกกับปิ่นแล้วเหรอคะ”
เป็นความฝันของเธอที่เก็บไว้มานานจนเกือบคิดไปแล้วว่าสุดท้ายเราสองคนอาจต้องอยู่ด้วยกันแบบนี้โดยไม่มีวันได้อุ้มเจ้าตัวน้อย
“ใช่” ศิวาจับมือเล็กมาจุมพิต “มีลูกให้ผมได้ไหมปิ่น ผมอยากมีลูกหน้าตาน่ารักเหมือนคุณ”
คำพูดของเขาสื่อความหมายพอ ๆ กับแววตา ประกายแก้วเกือบทำน้ำตารื้นออกมาด้วยความดีใจที่ในที่สุดสามีก็พร้อมจะเป็น ‘พ่อคน’
“ค่ะ ปิ่นจะมีลูกให้คุณสนนะคะ ขอบคุณคุณสนมาก ๆ นะ ปิ่นไม่คิดเลยว่าคุณสนจะพูดคำนี้”
ประโยคของภรรยาทำให้แววตาของศิวาแปรเปลี่ยนไปชั่วหนึ่ง ชายหนุ่มเกือบแลบลิ้นเลียริมฝีปากด้วยความหนักใจ
เขา… กลายเป็นสามีที่ตั้งใจทำร้ายเมียสาวอย่างเลือดเย็นเพียงเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ
“ปิ่นจะมีลูกให้คุณสนหลาย ๆ คนเลยค่ะ คุณสนเลี้ยงไหวไหมคะ ลูกสาวคน ลูกชายคนไม่น่าจะพอ บ้านเราหลังใหญ่ มีพื้นที่ให้ลูกเตะฟุตบอลได้เลย” หญิงสาวที่อายุน้อยกว่าเขาวาดหวังอย่างมีความสุข ประกายแก้วขยับตัวขึ้นมานอนบนตักของศิวา
**********
สมุดสีชมพูสำหรับคุณแม่ตั้งครรภ์นอนอยู่ในกระเป๋าสะพาย หมอบอกว่าคราวหน้าถึงจะอัลตร้าซาวด์ดูขนาดและความปกติของเจ้าตัวน้อยได้ เธอคิดแค่ว่าต่อจากนี้เป็นต้นไปก็คงต้องมาโรงพยาบาลเองตามลำพัง
ประกายแก้วท้องจริง ๆ
ทั้งผลตรวจปัสสาวะและเลือดยืนยันตรงกันว่าเธอและนายแพทย์ศิวากำลังจะมีลูก
ร่างเล็กเดินออกจากแผนกสูตินรีเวชด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด ยอมรับว่าเสียใจที่ถูกสามีนอกกายนอกใจ แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือเธอต้องเข้มแข็งเพื่ออีกหนึ่งชีวิตที่กำลังจะเกิดมา
ตึกอายุรศาสตร์อยู่ใกล้แค่เอื้อมเดียว ประกายแก้วยืนลูบท้องน้อย ความรักที่เธอมีต่อผู้ชายคนนั้นส่งผลให้หญิงสาวคิดซ้ำไปซ้ำมาว่าจะเอายังไงต่อดี
หญิงสาวเคยเป็นภรรยาว่านอนสอนง่ายตลอดมา ไม่เคยดื้อรั้น ยกให้ศิวาเป็นอีกครึ่งหนึ่งของชีวิตและตั้งใจจะฝากทุกสิ่งอย่างไว้กับเขา
แต่คำว่า ‘รัก’ ไม่ใช่ผลตอบแทนของความจงรักภักดี
**********
เลว
“บอกปิ่นสักคำได้ไหมว่าคุณเกลียดปิ่น ปิ่นจะได้ไม่ต้องคิดไปเอง”
“ผมไม่ได้เกลียดคุณ…”
“แต่การกระทำของคุณมันฟ้อง ปิ่นท้อง เด็กที่อยู่ในตัวปิ่นคือลูกของคุณ คุณก็ยังเอาแต่ทำร้ายจิตใจปิ่นอยู่ได้”
ศิวามองหน้าแม่ของลูกอย่างเคร่งเครียด เมื่อประกายแก้วมองตาเขากลับก็รู้สึกคล้ายกำลังเห็นคลื่นทะเลแปรปรวน
“บอกมาสิคะว่าเกลียดปิ่น เกลียดลูกในท้องของปิ่นด้วย ไม่งั้นคงไม่รีบมาผลักไสไล่ส่งปิ่นออกจากชีวิตของคุณ ใบหย่าใบเดียวไม่พอ ยังห้ามไม่ให้ปิ่นพาลูกไปวุ่นวายกับคุณและเมียใหม่ ปิ่นถือว่าเราคุยกันเข้าใจแล้ว ตกลงตามนี้ค่ะ ปิ่นขอสามร้อยล้าน คุณสนก็ให้ทนายเขียนสัญญามาได้เลย แล้วปิ่นจะรีบเซ็นให้ค่ะ”
พูดจบ ร่างเล็กบางก็สะบัดตัวเดินออกมาโดยไม่หันหลังกลับไปมอง ปล่อยให้ศิวายืนนิ่งมองตามมาด้วยความรู้สึกหลายอย่างปะปน
เขาไม่คิดว่าลูกกระต่ายตัวน้อยจะดื้อรั้น แสนพยศ
แล้วก็เฉลียวฉลาดเกินกว่าจะยอมให้ศิวามาเอารัดเอาเปรียบอีก
ชายหนุ่มย้อนคิดถึงสิ่งที่หญิงสาวพูดเมื่อครู่ เธอจะยอมเซ็นสัญญา… นั่นหมายความว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็จะไม่เอาลูกมาเป็นข้ออ้าง
อีบุ๊กบน Meb มาแล้วนะคะ
กดเสิร์จหาจากชื่อเรื่อง "แล้ววันหย่าก็มาถึง" ได้เลยค่ะ
รักน้า ฝากกดหัวใจ เพิ่มเข้าชั้น แล้วก็คอมเมนต์เยอะ ๆ นะคะ
Guest
