วิวาห์เติมรัก

ผลลัพธ์ของวิธีรวบหัวแต่ยังไม่กินหางแบบรุกสุดตัวของตติรัณย์ 

ผลลัพธ์กับปณาลี 

“ทำไมไม่เจ็บน้องสาววะ ครั้งแรกมันต้องเจ็บไม่ใช่เหรอ” 

ปณาลีก้มหน้าลงมองส่วนล่างของตน เธอเป็นสาวเวอร์จิน ไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับใครมาก่อน เท่าที่จำได้ตอนเมาท์กับเพื่อนเรื่อง 18+ คนเสียสาวครั้งแรกมันต้องเจ็บหรือว่ารู้สึกขัดๆ ตรงจุดซ่อนเร้นไม่ใช่หรือ แต่ทำไมเธอกลับไม่รู้สึกอะไรเลย ทุกอย่างยังเป็นปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น... 

“ไม่สิ มันต้องมี ไอ้บ้านั่นมันใส่บ็อกเซอร์ แล้วเราก็ใส่เสื้อคลุมอาบน้ำ เสื้อในกางเกงในก็ไม่ได้ใส่ ถ้าไม่ใช่มัน ใครจะมาถอดให้เรา” 

ปณาลีทึ้งผมเปียกน้ำของตนเอง เวลานี้สิ่งที่ต้องการด่วนๆ เลยก็คือ...ต้องการผู้รู้ในการให้คำตอบการเสียเวอร์จิน 

ผลลัพธ์กับตติรัณย์ 

“เมื่อคืนก้อยนอนที่บ้านฉัน” ตติรัณย์แย้มเรื่องเด็ดออกมานิดหนึ่ง  

“แล้วไง? แฟนกัน นอนด้วยกัน ผิดปกติตรงไหน…หรือว่านกเขาแกไม่ขัน” ธนดลถามพลางกะพริบตาปริบๆ  

“แกน่ะสินกเขาไม่ขัน ฉันแข็งแรงดีเว้ย แล้วฉันก็ไม่เหมือนแก ฉันเป็นคนดี ส่วนแกน่ะพวกมั่วไม่เลือก” ปากด่าเพื่อนก็จริง แต่เวลานี้ดวงตาของตติรัณย์ฉายแววหวานเชื่อมเสียจนเพื่อนเห็นแล้วยังขนลุก 

“พูดมาตรงๆ เถอะ อย่าทำตาหวานแบบนี้ เห็นแล้วอยากถีบ” คนอกหักเห็นแล้วก็หงุดหงิด นึกอยากถีบเพื่อนขึ้นมาจริงๆ ค่าที่ทำอะไรไม่เคยเห็นใจคนอกหักเลย 

“ฉันจะแต่งงานกับก้อย” ดวงตาสีน้ำตาลเฮเซลนัทเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจและมุ่งมั่น ถึงตอนนี้เธอจะยังไม่ตกปากรับคำ แต่ไม่เป็นไร ยังมีเวลาอีกเยอะที่เขาจะรวบหัวรวบหางกินกลางตลอดตัวปณาลี  

การวางแผนชีวิตในอนาคตที่เขาเคยคิดไว้ได้เปลี่ยนไปแล้ว เปลี่ยนไปตั้งแต่ที่เขานอนกอดและนอนมองหน้าเธอตลอดคืนนั่นแหละ ในที่สุดเขาก็เดินมาถึงจุดนี้…จุดที่เขารักและต้องการแต่งงานกับปณาลี! 

................................... 

วิวาห์เติมรักจะอัปให้อ่านทุกวัน วันละ 2 ตอน โดยตั้งแต่ตอนที่ 5 เป็นต้นไป แอดมินจะติดเหรียญเอาไว้นะคะ และเมื่อลงจบเรื่องจะขายแบบอีบุ๊กในเว็บไซต์ธัญวลัยด้วยค่ะ