แสงอรุณรุ่งเพียงหนึ่งของฝ่าบาททรราช

เพราะนางเปรียบเสมือนตัวตายตัวแทนของพี่สาว ทำให้บุตรสาวคนรองของเสนาบดีกรมพระคลังอย่าง ‘โจวรุ่ยฟาง’ ต้องไปหากลายเป็นพระสนมเอกของเขาแทนพี่สาวอย่าง ‘โจวฮุ่ยหลิง’ แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าองค์จักรพรรดิทรราชที่นางถูกเป็นสนมของเขา ‘ฉินหลงหยาง’ ผู้ชายที่เคยอ่อนโยนแต่บัดนี้กลับโหดร้าย เย็นชา เลือดเย็นกับทุกคนที่แม้แต่ฮองไทเฮาก็ไม่รอด เขาเปลี่ยนไปขนาดนี้ได้ยังไงกัน? 

“ฝ่าบาท... โจวกุ้ยเฟยมาแล้วพะย่ะค่ะ”เสียงขันทีเอ่ยบอกกับองค์เหนือหัวของตนที่มองหญิงสาวที่พึ่งเข้ามาใหม่ ซึ่งนางก็เคยได้ยินความโหดร้ายของเขาอยู่บ้างแต่เนื่องด้วยนางมีผ้าคลุมปกคลุมอยู่ทำให้ไม่สามารถเห็นเขาได้ 

“อืม... เจ้าออกไปก่อนชุยกงกง”ว่าจบชุยกงกงก็ค่อยเดินถอยออกไปโดยไม่ลืมที่จะกระซิบกับนางว่า 

‘โชคดีพะย่ะค่ะโจวกุ้ยเฟย’ 

คำพูดพวกนั้นหมายความว่ายังไงกัน เมื่อชุยกงกงออกไปจากตำหนักเฉียนชิงได้สักพักเขาก็ลุกเดินมานางทำให้นางเผลอตัวเกร็งในทันที ก่อนที่เขาจะค่อยๆถอยผ้าคลุมหน้าของนางออก 

“ฉินอ๋อง!” 

“ว่าแล้วเชียว”