- เ กิ ด ใ ห ม่ เ ป็ น ภ ร ร ย า ตั ว ร้ า ย ข อ ง เ จ้ า คุ ณ ห ล า ย ใ จ -
อ่านฟรีจนจบ
*ไม่มีนอกกายนอกใจ*
"ในสยามแห่งนี้ หล่อนและลูกเป็นสมบัติของฉัน!"
เกิดมาชาตินี้มีบุญน้อย ทว่าเมื่อได้โอกาสมีชีวิตเป็นครั้งที่สอง แม้จะเคราะห์ซ้ำกรรมซัด เป็นเพียง ‘นางร้าย’ ผู้ชอกช้ำในนิยาย เธอก็จะไม่มีวันตายอย่างอดสูไปพร้อมลูกน้อยผู้น่าสงสาร จะยืนหยัดสู้ยิบตากับผู้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็น ‘สามี’ ทีเดียว
คราวนี้นางร้ายจะตายทีหลังต่างหาก
“หล่อนน่ะรึ? คิดจะหย่าขาดจากผัว”
“เจ้าคุณฟังไม่ผิดหรอกค่ะ ฉันกำลังขอหย่า”
นัยน์ตาคมกล้าเคลื่อนไหวนิ่ง ๆ ไม่ผิดกับคลื่นใต้น้ำ
“งั้นหล่อนก็ยอมรับแล้วซิ ว่าลูกของหล่อนมันลูกชู้ไม่ใช่ลูกฉัน?”
“จะลูกเจ้าคุณหรือลูกชู้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร”
“คนอย่างหล่อนไม่มีทางไปรอด จำคำฉันไว้เถอะแม่พิกุล”
“แล้วมาดูกันว่า เจ้าคุณจะไม่ได้พบหน้าฉันกับลูกอีกเลยในชาตินี้”
“หยุด! ในสยามนี้หล่อนกับลูกเป็นสมบัติของฉัน หล่อนไม่มีสิทธิ์จะทำอะไรทั้งนั้นถ้าฉันไม่สั่ง”
“แต่ถ้าตระลาการสั่ง เจ้าคุณเห็นจะต้องยอมกระมัง”
____________
มาแล้วค่าาา ได้ฤกษ์เบิกตัวเจ้าคุณที่หลงเมียที่สุดในโลก 5555 วิ่งตามจับกันเหนื่อยเพราะเมียยังเล็กนิดเดียววว รู้สึกเหมือนนานมากเลยค่ะที่ไม่ได้กลับมาเขียนพีเรียด เปิดมาอย่างนี้แน่นอนว่าโคแก่เคี้ยวหญ้าอ่อนกรุบกริบค่า 555 อายุมันได้ พี่ห่างกับน้อง 15 ปีพอดีเกือบเป๊ะ แต่เรตแอบ 18+ แบบไม่เบา ยังไงฝากเจ้าคุณคนปากหนัก แต่มือไวไว้ในอ้อมอกอ้อมใจอีกสักคนนะคะ บอกเลยล่อเมียเด็กยืนหนึ่ง 555
___________
ฝากกดเก็บเข้าชั้น กดถูกใจ และคอมเมนต์มาโขกสับเจ้าคุณกันคนละชุดนะคะ