เมื่อฉันกลายเป็นภรรยาสองของพ่อเล้า(หมู)

เมื่อฉันต้องกลายเป็นภรรยาสองของพ่อเล้า(หมู) 

นักเขียนหน้าใสผู้มุ่งมั่งสร้างคลังนิยายเรทX ให้ครบพันเล่มอยู่ดีๆ ดันล้มพับเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอสู่ขิตกลายเป็นภรรยาสองของพ่อค้าเนื้อแผงใหญ่ในตลาดที่คนเขาร่ำลือกันมาว่าทำเมียแรกตายเพราะมีกระบวยใหญ่เท่าม้า!! 

ไม่รู้ว่าบุญนำหรือกรรมพา "เสี้ยวพระจันทร์" คนนี้นั่งเขียนนิยายอยู่ดีๆ รู้ตัวอีกที่ก็โผล่ไปต่างโลกในขณะที่ฝั่งนั้นกำลังเข้าด้ายฝนเข็มกันอยู่พอดี คนมันจะซวยอะไรก็ช่วยไว้ไม่ได้จริงๆ เธอผ่านนิยายแนวนี้มาเป็นร้อยและก็มีไม่น้อยที่ตัวเอกของเรื่องจะมีระบบสุดโกงในการพาชีวิตให้รุ่งโรจน์ แต่ไหงพอเป็นทีเธอบ้าง อย่าว่าแต่ตัวช่วยพยุงให้ก้าวเดินเลย แม้แต่ความทรงจำหรือหน้าผัวที่เพิ่งร่วมเตียงกันไปเมื่อคืนก็ยังไม่มีอยู่ในความทรงจำสักกะติ๊ด 

ถ้านี่ไม่เรียกว่าเป็นการลงโทษของสวรรค์ที่เห็นคนไปได้ดีกับเส้นทางนิยายเรทของเธอไม่ได้แล้วจะเป็นอะไรไปได้อีก แค่เขียนนิยายแซ่บเกินไปหน่อยก็ไม่เห็นต้องหาทางกลั้นแกล้งกันด้วยการโยนลงไปในอกของสามีที่คนทั้งหมูบ้านลือกันว่าเป็นเถ้าแก่ที่พกกระบวยเดินไปมาไม่ได้รึไง ที่เคยเขียนไปก็เพียงแค่อยากเอาใจนักอ่านแค่นั่นเอง ใครมันจะไปชอบของใหญ่ๆ แบบนั้นได้ ไม่มีหร๊อก(เสียงสูง)

แล้วจะให้เธอใช้ชีวิตด้วยการพึ่งดวงและความรู้อันน้อยนิดของตัวเองไปถึงเมื่อไหร่กัน ถึงสามีคนนี้จะหล่อคูลแอนด์แฮนซั่มเวลามองแล้วพอให้ชื่นใจอยู่บ้างแต่ก็ใช่ว่าเธอจะชอบนี่หนา นอกจากจะหาทางใช้ชีวิตให้ดีแล้วก็ยังต้องหาทางหลบหลีกจากเจ้าของมือปลาหมึกที่ว่างเป็นจับขยับเป็นจูบคนนี้ด้วย เหนื่อเหลือเกินกับชีวิตของ "เพ่ยซิงเยียน" 

"ท่านพี่ ปล่อยได้แล้ว ขย้ำอยู่นั่นแหละ คิดว่าสิ่งนี่คือแป้งหมันโถวที่ต้องนวดต้องคลึงให้แป้งมันฟูรึไงกัน" 

"แล้วมันไม่ใช่หรอกหรือ เมื่อทั้งขาวทั้งนุ่มแบบนี้ ซ้ำบนยอดยังมีสีแต้มเอาไว้ด้วย สีแดงเช่นนี้เห็นทีสองลูกนี้คงเป็นไส้หวานใช่หรือไม่ ง้ำ!" 

** ฝากกดไลค์+ติดตาม+คอมเมนท์ให้ด้วยนะคะ ** 

นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากจินตนาการของไรท์ ตัวละคร ชื่อ เหตุการณ์ และการดำเนินเรื่องเป็นการสมมุติขึ้นเพื่อความบันเทิงเพียงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ขอบคุณค่ะ 

เปิดเรื่อง 11/8/68