กลางชุมชนมุสลิมเล็กๆ ย่านหนองจอก ชีวิตที่ดูเรียบง่ายกลับเต็มไปด้วยเรื่องราวที่อบอุ่นและงดงาม—เสียงอาซานจากมัสยิด กลิ่นดินชื้นหลังฝน ตลาดเช้าที่คึกคัก และการช่วยเหลือเกื้อกูลกันของผู้คน
ฟาอิซ หนุ่มชาวสวนวัยยี่สิบหก ผู้ใช้ชีวิตกับสวนผักและบ่อปลา แบกรับภาระครอบครัวด้วยความซื่อสัตย์ เขามีความฝันเล็กๆ ว่าจะทำเกษตรอินทรีย์และการท่องเที่ยวเชิงชุมชนให้เป็นความหวังใหม่ของบ้านเกิด
นูร ครูอาสาสาววัยยี่สิบสี่ ผู้กลับมาจากมหาวิทยาลัยด้วยหัวใจที่อยากรับใช้บ้านเกิด เธอเปิดชั้นเรียนตาดีกา สอนทั้งภาษาไทยและอัลกุรอานแก่เด็กๆ ด้วยความอดทนและความรักในศาสนา
การพบกันของทั้งคู่เริ่มต้นจากรอยยิ้มเล็กๆ ในตลาดเช้า และค่อยๆ เติบโตผ่านการทำงานเพื่อสังคมร่วมกัน—ค่ายรอมฎอน การเปิดตลาดชุมชน การฟื้นคลอง—แต่เส้นทางรักไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ หากเต็มไปด้วยข่าวลือ แรงกดดันจากครอบครัว ข้อเสนอจากเมือง และบททดสอบจากธรรมชาติ
ในที่สุด ฟาอิซและนูรเลือกที่จะยืนหยัดต่อทุกบททดสอบด้วยศรัทธา รักษาขอบเขตของศาสนา และแสดงให้เห็นว่า “ความรักที่มีวาลีและศรัทธาเป็นเกราะป้องกัน” ย่อมงดงามและมั่นคงกว่าความรักใดๆ
เรื่องนี้คือภาพสะท้อนของชีวิตมุสลิมหนองจอก—ความเรียบง่ายที่งดงาม ความศรัทธาที่พารักเติบโต และความอบอุ่นของครอบครัวและชุมชนที่เป็นรากฐานของทุกหัวใจ