ต่อให้มีผู้หญิงอีกสิบคนมายืนตรงหน้า ก็มิอาจทำให้ใจของมารตีสั่นได้ ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงที่ชื่อมายา
“เอาสิมายา เธอก็รู้ว่าฉันชอบอะไรทำให้ฉันพอใจสิ”
มายา เป็นเด็กสาวที่เติบโตมาในสถานสงเคราะห์ ด้วยระยะเวลาที่อยู่บ้านหลังนี้มายาวนาน ทำให้เธอคิดจะออกไปเพื่อมีเส้นทางของตัวเอง
ทว่าโลกภายนอกมันไม่ได้ใจดีกับเธอขนาดนั้น…
ชีวิตของเด็กวัยยี่สิบดิ่งลงสู่ก้นเหวเมื่อเธอได้สัมผัสการออกมาใช้ชีวิตที่แท้จริง
แต่ก็ยังดีที่โลกของเธอมันได้เปลี่ยนไปเมื่อเธอได้เจอกับใครบางคนที่ ใจดี สวยสง่าราวกับเจ้าหญิงทว่าในดวงตาคู่นั้นกลับดูเศร้าหมอง
“เธออยากกลับกับฉันมั้ยล่ะ”
มารตี หญิงสาวผู้โดดเดี่ยวเหี่ยวเฉา เหมือนดังดอกไม้บานสะพรั่งกำลังร่วงโรย นับตั้งแต่สามีจากไปชีวิตของเธอมันก็มืดดับลงทันตา ทว่าเพียงแค่เห็นรอยยิ้มของใครบางคนกลับทำให้ใจของมารตีสั่นไม่เป็นจังหวะ…
มารตีไม่เคยหวั่นใจต่อผู้ใด ไม่เคยคิดสานสัมพันธ์กับใครแต่ทำไมกับเด็กคนนี้…เธอถึงลังเล
ทว่าการเอาตัวมายามาครอบครองไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเธอไม่อยากครอบครองแค่ร่างกาย แต่อยากได้ทั้งหัวใจ
ผู้หญิงที่เปรียบความรักเสมือนของเล่น ซื้อความสุขให้ตัวเองไปวัน ๆ อย่างเธอนี่เหรอ จะตกหลุมรักเด็กที่อายุน้อยกว่าตั้งสิบเจ็ดปี
ดู ๆ แล้วความรักครั้งนี้มันดูเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ
มารตี พินธุ์กร อายุ 38 ปี
มายา สุนทรทวี อายุ 21 ปี
Guest
