ข้านี่แหละนางเอกในนิยายเรื่องนี้

"ทำไมถึงง่วงขนาดนี้..."

หลินฮวาลืมตาขึ้นอย่างเชื่องช้า ความรู้สึกแรกที่สัมผัสได้คือความหนักอึ้งของเปลือกตาและอาการปวดหัวตื้อๆ เธอรู้สึกเหมือนเพิ่งตื่นจากการหลับใหลอันยาวนาน แต่เมื่อภาพรอบตัวชัดเจนขึ้น ความงัวเงียก็แปรเปลี่ยนเป็นความงุนงงโดยพลัน

นี่มันไม่ใช่ห้องนอนของเธอ...

เตียงไม้สลักลายที่ดูเก่าแก่แต่ละเอียดอ่อน ผ้าห่มที่ทำจากผ้าไหมเนื้อดี และเฟอร์นิเจอร์ไม้ที่ตกแต่งอย่างหรูหราผิดวิสัยห้องเช่าราคาถูกที่เธอเคยอาศัยอยู่ หลินฮวาลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วพร้อมกับความทรงจำที่ไม่คุ้นเคยที่หลั่งไหลเข้ามาในหัวจนแทบจะระเบิดออก เธอคือ หลิวซินเย่ว์ คุณหนูใหญ่แห่งจวนแม่ทัพ ผู้ที่เพิ่งจะฟื้นจากอาการป่วยหนักเมื่อสามวันก่อน

อาการปวดหัวทุเลาลงพร้อมกับความทรงจำใหม่ที่ชัดเจนขึ้น เธอคือบุตรีของอดีตฮูหยินใหญ่ผู้ล่วงลับ และเมื่อมารดาของเธอเสียชีวิต บิดาของเธอได้ เลื่อนขั้นฮูหยินรองหลี่ให้ขึ้นมาเป็นฮูหยินใหญ่ และมีลูกชายที่อายุพอๆ กับน้องชายของเธอ

แต่แทนที่จะรู้สึกสิ้นหวัง หลินฮวากลับยิ้มกว้างอย่างตื่นเต้น

“นี่มัน…การทะลุมิติชัดๆ!”

ในฐานะนักอ่านนิยายออนไลน์ตัวยง เธอรู้ดีว่าเรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ นี่คือพล็อตนิยายที่แท้จริง! เธอทะลุมิติมาอยู่ในร่างของตัวละครในโลกที่คล้ายกับนิยายที่เธอเคยอ่านมานับพันเรื่อง ทุกองค์ประกอบช่างคุ้นตาเหลือเกิน ทั้งท่านแม่ทัพใหญ่ผู้เย็นชาแต่แฝงไปด้วยความรัก (ซึ่งเธอมั่นใจว่านี่คือ ท่านพ่อที่แสดงออกไม่เก่ง แต่ข้างในรักลูกสาวมาก), ภรรยาเอกคนใหม่ผู้สง่างามที่ดูเป็นคนดีจนน่าสงสัย (นี่คือ 'นางร้าย' ที่รอวันโดนเปิดโปงอย่างแน่นอน), และบรรดาอนุภรรยาและลูกๆ ที่คอยกลั่นแกล้ง (นี่คือ 'บททดสอบ' ของตัวเอกที่เธอต้องก้าวผ่าน)

ความคิดทั้งหมดนี้ทำให้เลือดในกายของหลินฮวาเดือดพล่านไปด้วยความตื่นเต้น เธอแทบรอไม่ไหวที่จะได้เล่นบทบาทของ 'ตัวเอก' ผู้ยิ่งใหญ่และเอาชนะอุปสรรคทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิต

“หึหึ…นับจากนี้ไป ชีวิตของฉันจะไม่มีวันน่าเบื่ออีกต่อไปแล้ว!”

เธอพูดกับตัวเองเบาๆ พร้อมกับยืดตัวขึ้นอย่างสง่างามราวกับราชินีผู้ปกครองอาณาจักร เธอได้ยินข่าวลือเรื่องการหมั้นหมายกับองค์ชายสามยิ่งทำให้เธอแน่ใจว่าเธอคือ 'ตัวเอก' ที่แท้จริง และเส้นทางสู่ชีวิตอันยิ่งใหญ่กำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว