นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา
ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์
ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง
ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง
*เราเตือนท่านแล้ว*
ไอ้ใหญ่… ค่อยๆ เอามือดันเข่าสองข้างของเรไรแหกอ้าออกจากกัน ทำท่าเหมือนกำลังจะฉีกทุเรียน
“ผมอยากเห็นทุเรียนของคุณเรไรชัดๆ ว่ายวงของมันจะใหญ่แค่ไหน รสชาติจะหวานมันส์สักแค่ไหน”
น้ำเสียงตื่นเต้นจัด มือหยาบใหญ่ค่อยๆ แหกเข่าของเมียนายจ้างออกจากกัน ดวงตาเบิกโพลงเพ่งมองพูทุเรียนยวงใหญ่ เบียดอัดกันแน่นอยู่ระหว่างง่ามขาของเรไร โอบล้อมไว้ด้วยเส้นไหมสีดำระยับ
“โอ้ว… พูใหญ่สุดๆ”
ไอ้ใหญ่ตะลึงลาน ก้มลงปาดลิ้นชิมรสชาติหวานมันส์ของพูทุเรียนในทันที ทั้งเลียสลับดูดเสียงดังซ่วดๆ ทำเอาสะโพกของเรไรบิดส่าย ดิ้นไปดิ้นมาด้วยความเสียวซ่านทรมานหอย