“ฮึก…นายเคยคิดถึงความรู้สึกฉันบ้างไหม” เธอถามอย่างตัดพ้อ
……….เขาเงียบ
“ตอบมาสิการิน" เธอคาดคั้นจะเอาคำตอบ
……….เขายังคงนิ่ง
“ทะ ทำเเบบนี้ มะ..หมายความว่ายังไง” เธอถามย้ำเสียงสะอื้นพร้อมทั้งน้ำตาไหลนองใบหน้า
……….เเละเขาก็ยังเฉยชา
เธอมองหน้าเขานัยน์ตาสีดำสนิท ไม่รู้ว่าการินรู้สึกนึกคิดยังไง เขายังคงยืนนิ่งทำตัวเหมือนไร้ความรู้่สึกใดๆ ทั้งๆที่เธอเจ็บปวดใจเเทบจะบ้าตาย เธอยังคงถามตัวเองในใจซ้ำๆ ว่าทำไม….ทำไม….ทำไมกัน เข้าทำเเบบนี้กับเธอได้ยังไง ‘การิน' นายเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นบ้างไหม
-------------------------------------
สวัสดีค่ะทุกคนน เราหายไปนานมากๆเลย ตั้งหลายปี วันนี้กลับมาเเย้ววว การิน เป็นหนึ่งในการ์ตูน นิยายที่เราชอบมากๆ ตั้งเเต่ประถมยัันเรียบจบเเละทำงาน(ดูเเก่มากเลย >.<)
เราชอบเสน่ห์ของการิน เเละลัลทริมาที่ดูเหมือนว่าจะเป็นอะไรที่ต่างกันสุดๆเหมือนสีขาวกับสีดำ เเต่ทั้งคู่ก็มีอะไรดึงดูดเข้าหากัน ถึงเเม้ในต้นฉบับจะไม่ได้หวานเเบบหวือหว่า เเต่เราชอบที่จะจินตนาการว่าถ้าเกิดทั้งคู่ได้เติบโตไปด้วยกันมันจะเป็นยังไงกันนะ ซุ่มอ่านฟิคของนักเขียนเเทบจะทุกคนมานานมากๆ555 วันนี้ก็ได้ตัดสินใจลงมือเเต่งเอง ตามจินตนาการของตัวเอง จะทำให้เต็มที่นะคะ รูปหน้าปกเราก็วาดเองด้วย ถึงจะไม่ได้สวยมาก เเต่ก็ตั้งใจจริงๆ วาดนานเเล้วตั้งเเต่ปี 2021 ได้เอามาใช้ซะทีปี2025 อิอิ
Guest
