แทนไท ผู้ได้รับฉายาว่าคุณชายเสือผู้หญิงที่ไม่เคยคิดปฏิเสธว่าตัวเองใช้ชีวิตอย่างเสเพล แต่ชีวิตก็ต้องจบลงด้วยชักโครก ขณะนั้นเองหน้าจอคอมที่เปิดต้นฉบับนิยายไว้ที่หน้าบทนำก็ถูกเปลี่ยนเป็นตอนที่ห้าของนิยายเรื่อง ‘เมียบ่าวของท่านขุน’ ในเนื้อหาได้เขียนไว้ว่า ‘เมียบ่าวคนที่สิบสองของท่านขุนเป็นบ่าวชายอายุราวยี่สิบปีเสียชีวิตกะทันหันขนาดร่วมรักกับท่านขุนไกรภพ’
แทนไทที่เพิ่งมีสติ รับรู้ได้ถึงความผิดปกติรอบตัว เขารู้สึกแน่น และจุกในเวลาเดียวกัน บางครั้งก็รู้สึกเสียวอย่างแปลก ๆ เหมือนมีบางอย่างกำลังเข้าออกตรงนั้น พอเบิกตาขึ้นก็เจอเข้ากับผู้ชายหน้าโจรโบราณที่ไหนไม่รู้ กำลังจับเขาปล้ำอยู่บนเตียง
“ไอ้หน้าโจร! มึงมันมารสังคม กูจะแจ้งตำรวจมาจับมึง!”
“เรืองเอ็งพูดกระไรของเอ็งข้าไม่เข้าใจ แล้วนี่เอ็งถีบข้าทำไม”
“ถามได้นะว่าถีบทำไม ก็ใครใช้ให้ไอ้โจรหน้าโบราณแบบมึงข่มขืนกูล่ะ อีกอย่างกูชื่อแทนไทโว้ย! ไม่ใช่เรือง”
+++
“ใบบุญ! มาเอาตัวไอ้เรืองไปโบยสิบที!”
“หา...!”
ผู้ชายสองคนรูปร่างสูงใหญ่เข้ามาจับเขากดนอนคว่ำลงบนแผ่นไม้แผ่นใหญ่ ไม่ทันขัดขืน เสียงหวดของไม้เรียวก็ฟาดลงบนแผ่นหลังอย่างไม่ปรานี ราวกับฉากโบยในละครย้อนยุคไม่มีผิด
“โอ๊ย! เจ็บ!”
“ไอ้เรืองข้าไม่อยากทำร้ายเอ็งดอกนะ แต่ข้าต้องทำตามคำสั่งของท่านขุนไกรภพ”
“โอ๊ย! พวกมึงมันหลงยุคกันไปใหญ่แล้ว นี่มันปีสองพันยี่สิบห้าแล้วนะโว้ย นาซ่าจะตั้งบ้านบนดาวอังคารอยู่แล้ว พวกมึงยังไม่เลิกระบบทาสอีกหรือยังไง!”
⚠️ คำเตือน
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเหมาะสำหรับ ผู้มีอายุ 18 ปีขึ้นไป ประกอบไปด้วยฉากที่มีความรุนแรงทางอารมณ์ การใช้ ภาษาหยาบคาย รวมถึงฉากที่สื่อถึงความสัมพันธ์ทางเพศอย่างโจ่งแจ้ง ตัวละคร เหตุการณ์ สถานที่เป็นเพียงสิ่งสมมุติเท่านั้น ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือนำเนื้อหาไปเผยแพร่ต่อ ไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดโดยไม่ได้รับอนุญาต การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นความผิดตามกฎหมาย ตาม พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2558 และฉบับที่ 3 พ.ศ. 2565)
Guest
