นรดาที่ลืมตาขึ้นมา เธอไม่ได้อยู่ในชาติภพของเธอ แต่เธอย้อนอดีตกลับมาในยุคจีนโบราณในร่างผู้หญิงคนอื่น อีกทั้งยังมีเจ้าก้อนแป้งทั้งสองที่เธอจะต้องเลี้ยงดู
"กรี๊ด"เธอรับไม่ได้ กับสภาพที่เธอเป็นอยู่แบบนี้ จากคุณหนูทายาทพันล้าน ต้องมาเป็นหญิงยาจกมีลูกติดอีกสอง เหตุใดชีวิตของเธอถึงได้รันทดเช่นนี้
ในเมื่อเธอตายมาแล้วครั้งหนึ่ง เธอจะตายครั้งที่สองก็คงไม่เป็นไร นางทนอยู่ในชีวิตเช่นนี้ไม่ได้ ขอตายดีกว่า ร่างบางหยิบมีดขึ้นมา
"ฮือๆ ท่านแม่ ท่านแม่อยู่ไหน"เสียงร้องไห้ของเด็กทั้งสองทำให้เธอหยุดชะงัก หันไปตามทิศทางของเสียงร้องไห้ของเจ้าก้อนแป้งทั้งสอง
"ท่านแม่"เจ้าก้อนแป้งทั้งสองที่วิ่งหามารดาไปทั่วจวน พอเห็นมารดานั่งอยู่หลังจวน รีบวิ่งเข้ามากอด
"ท่านแม่ข้าหิวเหลือเกิน"รินรดามองเจ้าก้อนแป้งทั้งสอง น้ำตาของเธอถึงกับไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง เธอวางมีดลง อุ้มเจ้าก้อนแป้งทั้งสอง ถ้าเธอตายไป แล้วใครจะเลี้ยงดูเจ้าก้อนแป้งทั้งสองเล่า รินรดาล้มเลิกความตั้งใจที่จะฆ่าตัวตายในทันที
"หิวเหรอลูก มาเดี๋ยวแม่จะทำอาหารให้พวกเจ้าทาน"
....................................................................................................................................................
รินรดา
คุณหนูนางร้ายในชาติภพปัจจุบัน ใครที่ทำอะไรไม่ถูกใจเธอหรือมาแย่งของรักของหวงของเธอ คนพวกนั้นจะต้องเจอดี
ไป๋ลี่อิง
สตรีผู้อ่อนแอ ไม่สู้คน ถูกใส่ร้ายว่าคบชู้สู่ชาย จนถูกไล่ออกจากบ้านของคนเป็นสามี ต้องเลี้ยงลูกแฝดทั้งสองตามลำพัง
ฝูอวิ้นหยางหรือแม่ทัพฝู
เป็นแม่ทัพคู่บัลังก์ของต้าชิง ชีวิตของเขาส่วนมากจะอยู่ชายแดน คอยปกป้องแควนให้สงบร่มเย็น
ฝูหลันฮวาหรือหลันหลัน เสี่ยวหลัน
แฝดคนน้อง
ต้าเกอ ฝูเฟยหรง หรือหรง
แฝดคนพี่
ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ นิยายเรื่องนี้นางเอกของเรายืนด้วยลำแข่้งของตนเอง ไม่มีผู้ เธอและเจ้าก้อนแป่้งก็อยู่ได้
Guest
