เพราะความเข้าใจผิดบางประการ ทำให้ ‘อาณาเขต’ ชายหนุ่มผู้ไม่ยินดียินร้ายกับสิ่งใดบนโลกเป็นพิเศษ ต้องยื่นมือช่วยเหลือ ‘อ้าย’ หญิงสาวเก็บตัว ขี้กลัว ไม่ง่วงก็หิว
ตอนแรกแค่ช่วยเพราะตัดรำคาญ ทำไปทำมา บุคลิกของเธอที่คลับคล้ายคลับคลาลูกแมวจร หน้าตาซื่อๆ กลับตรึงความสนใจของเขาไว้ กลายเป็นต้องการเข้าหาเพื่อสานสัมพันธ์บนเตียง
สำหรับเขา เธอก็เป็นแค่แมวจรที่เก็บมาเลี้ยงไว้ดูเล่น ไม่ได้จริงจังอะไร เบื่อวันไหน ก็แค่เอาไปทิ้งไว้ จะตากแดด ตากฝน ก็ช่างปะไร
ใช่ นั่นคือความคิดแรก... ก่อนหัวใจเขาจะสั่นไหว แค่เห็นเธอยิ้มตอนได้กินของอร่อยๆ
“อยากกินลูกชิ้นเหรอ”
“เปล่าค่ะ”
“พี่เห็นเธอมองมันอยู่”
“แค่มองเฉยๆค่ะ”
“พี่ก็อยากกินเหมือนกัน สนใจไปซื้อด้วยกันมั้ย”