เก้าทัพ—หนึ่งในรุ่นพี่ตัวท็อปจากคณะวิศวกรรมโยธา ปี 4 ชื่อของเขาคือฝันร้ายของใครหลายคน ทั้งเพื่อนและศัตรู ต่างก็รู้ดีว่าผู้ชายคนนี้…โคตรเย็นชา ดุยิ่งกว่าเสือป่า ปากร้ายขั้นวิกฤติ และไม่เคยแคร์ใครหน้าไหนทั้งนั้น
ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย ถ้ากวนตีน เขาพร้อมฟาด!
ส่วนเธอ—เด็กสาวแว่นเนิร์ด ผู้ติดอยู่ในกลุ่มวิศวะโยธาปี 4 คนเดียวกับเขา
ใครๆ ก็เห็นว่าเธอเงียบ เรียบร้อย ไม่ยุ่งกับใคร แต่ไม่มีใครรู้…
ว่าเธอแอบรักเขามานาน
ถึงแม้เขาจะปากร้าย คำพูดแสนจะไม่รักษาน้ำใจ
ด่าเธอสารพัด ไม่เว้นแต่ละวัน
เธอก็ยังคงรักเขา
ถึงจะพูดโต้ตอบแบบกวนประสาท
แต่ในใจกลับเจ็บทุกครั้งที่โดนเขาผลักไส
มันคือความรักที่เธอไม่อาจควบคุม
ความรู้สึกที่เริ่มต้นตั้งแต่มัธยม
เมื่อเธอถูกฝากไว้ในบ้านของเขา—เพราะพ่อของเธอฝากฝังไว้กับเพื่อนรัก เพื่อนตาย
นั่นก็คือพ่อของเขาเอง
"ยัยกาฝาก!"
คำนั้น...เขาเรียกเธอแบบนั้นเสมอ
ไม่ใช่แค่เพราะเกลียด แต่เพราะเธอถูก 'ยัดเยียด' ให้เป็นความรับผิดชอบของเขา
แม้จะอายุเท่ากัน
แม้จะโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
แต่พ่อของเขาก็ยังสั่งว่า—"ดูแลหน่อยนะ ไอ้ทัพ เจ้าเอยเป็นผู้หญิง ดูแลให้ดีไม่งั้นแกโดน"
หึ! กาฝากจริงๆ
อยู่บ้านเดียวกันก็เคยแล้ว
พอเข้ามหา’ลัยยังต้องอยู่คอนโดตึกเดียวกันอีก คนละชั้นก็จริง…แต่แค่ได้ยินชื่อเขา เธอก็ใจเต้น
แต่สำหรับเขา แค่เห็นหน้าเธอ…เขาก็แทบจะปิดประตูใส่หน้า
เรื่องราวทั้งหมดเริ่มต้นจาก 'ความไม่ชอบหน้า'
แต่กลายเป็น 'ความพลาด'
เมื่อคืนหนึ่ง…เขาเมา
และเธอ…ก็เผลอใจ