“เฮียรับได้ใช่ไหมคะ”
เขากะพริบตาคิ้วขมวดเล็กน้อย ไม่เข้าใจ…หรืออาจเข้าใจ แต่ไม่อยากยอมรับ
“ถ้าเรื่องของเราหลุดไป” เธอพูดช้า ๆ “คนอื่นจะมองว่าเฮียเป็นชู้นะ…รู้ใช่ไหม”
คำว่า ‘ชู้’ เหมือนมีดบาง ๆ ที่กรีดซ้ำลงกลางหัวใจของเขา และเธอพูดมันด้วยน้ำเสียงเหมือนอ่านรายงานไม่มีแววสั่นไหวแม้สักนิด
ดวงตาที่เคยสว่างเปี่ยมเสน่ห์หลับลงแน่น กลืนน้ำลายเหมือนกลืนเลือดตัวเองลงคอ ก่อนจะพยักหน้าช้า ๆ ทั้งที่ใบหน้าแดงจัดราวกับเลือดจะทะลักออกมาจากขุมขนได้ทุกเมื่อ
“…ยอม” เสียงของเขาเบาจนแทบไม่ได้ยิน “เฮียยอม…เป็นได้หมด แค่ขอให้เรียกเฮีย อย่าเรียกคนอื่น…”
เธอถอนหายใจเสียงเบายื่นมือมาลูบแก้มเขาอย่างผะแผ่วก่อนพูดคำสุดท้าย
“เฮียมันโง่…”
แล้วเธอก็ลุกขึ้น ทิ้งเขาไว้กลางเตียงพร้อมคำว่า ‘ชู้’ ที่ยังดังก้องอยู่ในหัวที่เธอพูดโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า แต่ตัวเองรู้สึกเหมือนโดนยิงทะลุใจเป็นร้อยรู
แนะนำตัวละคร
ภีมภัทร (ภีม) : อายุ 31 ปี
สโรชา (ซิน) : อายุ 25 ปี
❤️❤️❤️
เวลาอัพนิยาย
( เวลา 12.00น. ทุกวัน )
Guest
