เกิดใหม่ชาตินี้พอกันทีบทนางร้าย

ชีวิตที่แล้วเธอมักได้รับแสดงแต่บทนางร้าย  

พอได้มาเกิดใหม่ยังดันมาอยู่ในร่างของนางร้ายในบทละครอีก 

 เกิดใหม่ชาตินี้พอกันทีกับบทนางร้ายที่พระเอกไม่รัก แถมยังต้องพบจุดจบแสนอนาถตอนท้าย 

'อลิส' นักแสดงสาวผู้มักได้รับแต่บทนางร้ายเพราะรูปร่างหน้าตาเธอมันให้กับบทร้าย ๆ แรง ๆ ไม่ยอมคน 

แต่ใครจะคิดว่าตายแล้วเกิดใหม่ก็ยังต้องมาอยู่ในร่างนางร้ายจากบทละครที่เธอกำลังถ่ายทำอยู่อย่าง 'ลลิสา' อีก 

พอกันทีเธอเบื่อเต็มทนกับการเป็นนางร้าย คอยตามตอแยพระเอกที่ไม่เคยสนใจ แถมยังเกลียดเธออย่างกับอะไรดี 

ในเมื่อเกิดใหม่เป็นสาวสวย รวย มีเสน่ห์ขนาดนี้ จะไปง้อพระเอกให้เสียเวลาชีวิตทำไม 

สู้ถอนหมั้นสวย ๆ เริศ ๆ แล้วมองหาหนุ่มใหม่ดีกว่า 

****** 

ตัวอย่างบางส่วน 

ตัวอย่างที่ 1 

“หลินไม่ได้พูดเล่นค่ะ หลินไม่ได้รักเขาแล้ว หลินไม่ต้องการเขาแล้ว หลินควรให้โอกาสตัวเองได้เจอคนดี ๆ ที่คู่ควรกับหลินไม่ใช่เหรอคะ?” ลลิสาหันไปตอบบิดาหน้าตาย 

เธอพูดทั้งน้ำเสียงที่เย่อหยิ่งสมกับเป็นลลิสาคุณหนูผู้ถูกตามใจมาทั้งชีวิต ก่อนจะลากสายตาดูแคลนมายังภีรวิชที่นั่งจ้องมองเธออยู่อย่างคนกำลังครุ่นคิดว่าคนอย่างลลิสาจะมาไม้ไหนอีก ริมฝีปากระเรื่อกดรอยยิ้มสมเพชกลับไปให้เขา 

“ตกลงตามนี้นะคะ ต่อจากนี้เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกค่ะ” พูดแล้วก็ยกมือขาวขึ้นมา แล้วบรรจงถอดแหวนเพชรหลายกะรัตที่ลลิสาคนเก่าเคยบังคับให้ชายหนุ่มซื้อมาหมั้นหมายกับตนเองออก 

เธอบรรจงถอดมันอย่างดี ก่อนจะวางคืนลงตรงหน้าภีรวิชทั้งรอยยิ้มที่ยินดีมาก ๆ เมื่อหลังจากนี้ชีวิตจะได้ไม่ต้องมาพบเจอกับอีกฝ่ายอีก 

“ลาก่อนนะคะ อย่าเจอกันเลย” รอยยิ้มเลือนหายจากใบหน้าหวาน หลงเหลือเพียงความเย็นชายามมองคนที่กลายเป็นอดีตคู่หมั้นเป็นครั้งสุดท้าย 

*********** 

ตัวอย่างที่ 2 

“น่าเกลียด ถ่ายลงไปได้ยังไงกัน” ภีรวิชสบถออกมาด้วยความหงุดหงิด หลังจากเขามือลั่นเผลอกดเข้ามาดูสตอรี่ล่าสุดที่ลลิสาเพิ่งอัพลงโซเชียลมิเดียเมื่อครู่นี้ 

ตั้งแต่เกิดมาเขายังไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนน่าเกลียดเท่าลลิสามาก่อน กล้าถ่ายเซฟฟี่รูปตัวเองถือแก้วไวน์นอนแช่อยู่ในอ่างได้อย่างไรกัน 

หน้าไม่อายที่สุด… 

ความเดือดดาลมากมายพวยพุ่งขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ จนภีรวิชต้องตั้งสติแล้วยกมือขึ้นมานวดคลึงข้างขมับของตัวเอง ก่อนที่เขาจะเสียสติเพราะผู้หญิงคนนั้นไปมากกว่านี้ 

ไม่ได้ เขาจะหลงเดินตามเกมของลลิสาไม่ได้ ที่อีกฝ่ายกล้าถ่ายรูปแบบนั้นเย้ยเขาก็เพราะต้องการให้เขาหึงหวงแล้วกลับไปหาแน่นอน เขาไม่มีวันหลงกลเด็ดขาด 

“ชัย” 

[ครับคุณภีม?] เสียงงัวเงียของเลขาคู่กายที่เพิ่งกดรับสายดังตอบกลับมา 

เห็นเวลาที่เจ้านายโทร.มาแล้วชัยก็อยากจะกรีดร้องชะมัด ห้าทุ่มครึ่งเนี่ยนะ คุณภีมเกิดคึกอะไรของเขาอีกวะ? 

“พรุ่งนี้เช้าส่งคนไปตามดูลลิสาให้ฉันหน่อย ฉันอยากรู้ทุกความเคลื่อนไหวของหลิน รายงานชั่วโมงต่อชั่วโมงเลยได้ยิ่งดี” 

[ฮะ? คุณภีมสนใจคุณหนูหลินแล้วเหรอครับ?] ได้ยินคำสั่งแล้วชัยก็แทบจะหายง่วงทันตา 

ภีรวิชชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะรีบตอบกลับทั้งน้ำเสียงตะกุกตะกัก ประหนึ่งว่ากลัวจะไม่ได้แก้ต่างให้ตนเอง 

“มะ ไม่ใช่ ไม่ใช่แบบนั้น ที่ฉันให้นายส่งคนไปตามก็เพื่อ...เพื่อ...” 

[เพื่อ?] 

“เพื่อที่จะได้รับมือคนอย่างลลิสาทันไง นายคิดว่าผู้หญิงที่อยากแต่งงานกับฉันมาตลอดจะยอมถอยง่าย ๆ เหรอ ลลิสาต้องมีแผนแน่ ๆ ฉันไม่อยากโง่ตามแผนเธอไม่ทัน เข้าใจที่ฉันสั่งใช่ไหม?” 

[ครับคุณภีม] ถึงไม่เข้าใจเขาก็ต้องทำอย่างเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้วไหมล่ะ 

ปากบอกไม่ได้รัก ไม่ได้ชอบ ไม่แม้กระทั่งจะสนใจ แต่ทั้งวันเขาต้องมานั่งตอบคำถามเรื่องลลิสาไม่หยุด ดูท่าเจ้านายเขาจะเป็นเอามากพอสมควร 

****** 

ไม่มีนอกกายนอกใจ 

******************* 

คำเตือน 

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน 

อาจมีการใช้ภาษา หรือพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม 

ควรใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะทุกคน ^^ 

************** 

สุดท้ายนี้ 

กดติดตาม เพิ่มเข้าชั้น กดหัวใจ 

และคอมเมนต์นิยายเพื่อเป็นกำลังใจให้ไร้ท์ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ❤️❤️