“แหม!มัวแต่ตะลึงในความหล่อของพี่ใช่มั้ย” โพนพูดอย่างภูมิใจในความหล่อเหลาของตนเอง แก้วตาถึงกับตะลึงในร่างทองของเขา
“จะบ้าเหรอ!ไม่มีวันซะหรอก อย่างฉันน่ะ ต้องระดับวิศวกรคุมโครงการเท่านั้นแหละ อย่างพี่อย่าหวังเลย”
แก้วตาพูดตะคอกตัดบททันที ชายหนุ่มจ้องเธอเขม็งอย่างนึกโกรธ เขาไปทำอะไรให้เธอจึงตั้งท่ารังเกียจขนาดนี้ ถ้าเป็นเรื่องที่ร้านวันก่อนเขาไม่ได้เป็นคนก็เรื่องแต่พวกคนงานอีกไซต์หนึ่งตะหากมาหาเรื่องก่อนและเขาก็ได้ชดใช้ค่าเสียหายให้กับแม่ของเธอไปมากโข
“ทำไมต้องว่าพี่แรงขนาดนี้ด้วยล่ะ” เขาตัดพ้อหญิงสาวด้วยน้ำเสียงที่น่าสงสาร
“ฉันอยากให้พี่เจียมตัวไว้บ้างก็ดี พี่คนละชั้นกับฉันด้วยซ้ำ ไม่มีวันที่ฉันจะเอาคนอย่างพี่มาทำผัวหรอก จำเอาไว้”
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537 ห้ามคัดลอก เลียนแบบ ทำซ้ำหรือดัดแปลงนิยายเว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ผู้ใดฝ่าฝืนจะได้รับโทษสูงสุดตามกฎหมาย
ขอแจ้งข่าวนะค้าาา!!!!
**ไรท์จะมาอััพนิยายทุกวันจนจบ**
**แต่หลังจากอัพจบไรท์จะให้อ่านฟรี 24ชั่วโมง หลังจากนั้นขออนุญาตจะติดกุญแจนะคะ**
***เฉพาะตอนที่ติดกุญแจ
Guest
