‘แด๊ดดี้ขา’
น้ำผึ้งพริ้มตา พร่ำเรียกชื่อเขา ไม่ง่ายเลยสักนิดที่จะสลัดภาพเรือนร่างสุดเซ็กซี่ของพ่อบุญธรรมให้พ้นไปจากความคิดคำนึงที่พลุ่งพล่านขึ้นมาอย่างประหลาด
“แด๊ดดี้คะ... อ่า... แด๊ดดี้ของน้ำผึ้ง... อูย”
มือเรียวสัมผัสลูบไล้เรือนร่างเปล่าเปลือยของตัวเองไปพลาง ใบหน้างามเชิดแหงนขึ้นมองเพดานห้อง ริมฝีปากห่อรัดเป็นวงกลม... นิ้วน้อยๆ จมหายเข้ามาในกลีบเสียวของตัวเองที่ถูกดูดกลืนเข้ามาตามแรงขมิบรัด เสียวจนต้องร้องคราง
“อ๊อย... อูย”
ลำนิ้วเสียบเข้าๆ ออกๆ อยู่ในร่องสวาทดูดรัด ขณะมืออีกข้างเอื้อมขึ้นมาบีบเค้นสองเต้า บีบบี้เม็ดหัวนมน้อยๆ จนแดงเรื่อเป็นตุ่มไตแข็งตั้งสู้มือ
‘กระแทกให้น้ำผึ้งนะคะ... แด๊ดดี้ขา... เอาหนูสิคะ... แรงๆ... ลึกๆ... น้ำผึ้งอยากรู้จังค่ะ... ว่ามันจะเป็นยังไง’
เสียงเรียกร้อง โหยหา ดังลั่นอยู่ในใจ เสียงแจ่ะๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ของนิ้วเรียวเสียบทะลวงเข้ามาในร่องเสียวของตัวเองเป็นจังหวะถี่รัว เต้าทรวงสล้างอวบคัดโดนมือน้อยๆ ของตัวเองสัมผัสลูบไล้ บีบเคล้นไปพลาง ขณะนิ้วยังชักเข้าๆ ออกๆ
‘บ้าจริง... ’
นี่เราคิดอะไรอยู่ ความละอายที่วาบแล่นเข้ามาเพียงชั่ววูบ ทำให้หญิงสาวพยายามจะหยุดการกระทำอันน่าละอายของตัวเอง ด้วยการคิดเรื่องโน้นเรื่องนี้... เรื่องที่ไม่เกี่ยวกับพ่อบุญธรรม เพื่อให้อารมณ์สงบลง
น้ำผึ้งพยายามคิดถึงความโศกเศร้าในอดีต คิดถึงความสูญเสียและเรื่องราวปวดร้าวในชีวิตที่ผ่านมา เพื่อให้อารมณ์เปลี่ยนไป แต่กลับไม่ได้ผลเลยสักนิด