ถึงร้ายเฮียก็รัก [อ่านฟรีจนจบ]

ถึงร้ายเฮียก็รัก

“พริกแกงว่าเราสองคนเป็นแค่พี่น้องกันเถอะค่ะ”

เธอทนกับเรื่องนี้มามากพอควรแล้ว ถึงเวลาให้มันจบลงสักที ซื่อสัตย์แล้วได้อะไรวะ โลกใบนี้แม่งไม่เคยใจดีกับคนซื่อสัตย์

“พี่น้องห่าเหวอะไรกันหนูพริก เฮียรอหนูพริกมาตั้งนาน ไม่ได้หวังเพื่อจะเป็นพี่น้องนะโว้ย!”

เวรเถอะ ภาคินน์เลิกคิดเป็นพี่เป็นน้องตั้งแต่คนตรงหน้าอายุเก้าขวบแล้ว จะบ้าตายต่อจากนี้ไปพริกแกงเป็นได้แค่สองอย่างคือเมีย แล้วก็แม่ของลูกเขาเท่านั้น!

“แล้วเฮียจะเอายังไง พริกแกงจะไม่ทนแล้ว”

“เฮียจะเอาหนู”

“ไอ้เฮี้ย!!!”

“อย่าขึ้นเสียงสูงหนูพริก เฮียเสียวพลาด”

“พริกแกงจะไม่ยอมกลับไปเป็นควายอีกแล้ว”

“แต่จะกลับไปเป็นเมียเฮียแทนค่ะคนดี”

“กูไม่เอามึงเป็นผัวแล้วไอ้เฮีย”

“แต่เฮียจะเอา เอาตอนนี้ เอาวันนี้ และเอาเดี๋ยวนี้”

***

ถึงร้ายเฮียก็รัก เป็นนิยายเรื่องแรกในชีวิตของ นามภัทร

ซึ่งเขียนไว้นานหลายปีมากๆ แล้ว และเคยถูกเผยแพร่ในเว็บนิยายอยู่พักหนึ่ง

เราปล่อยนิยายเรื่องนี้ทิ้งร้างไว้นานมาก เก็บไว้เฉยๆ โดยไม่คิดจะทำอะไร

แต่จู่ๆ ก็เกิดปิ๊งไอเดียนี้ เลยเอามาลงให้นักอ่านได้ อ่านฟรี

อาจจะถูกใจบ้างไม่ถูกใจบ้าง แต่ก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ

—-

ติดตามนักเขียนได้ที่เพจ : นามภัทร

https://www.facebook.com/profile.php?id=100095412285860

ฝากกดหัวใจ + กดติดตาม + และคอมเม้นท์

ให้หนูด้วยน้าาา เพราะมันสำคัญกับหนูม๊ากกกกก

…

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.๒๕๕๘ ไม่อนุญาติให้คัดลอก ปลอมแปลง ดัดแปลง สแกนหนังสือ หรือส่วนหนึ่งส่วนใดในเนื้อหา เพื่อสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ หรือทางอื่นทางใดก็ตาม รวมถึงภาพปกนิยายด้วยประการเดียวกันทั้งสิ้น