เสียงพิณในม่านหิมะ

ในค่ำคืนแรกของหิมะที่โปรยปราย “ลู่จิ่นซาน” ชายหนุ่มผู้รักความเงียบสงบ ได้ยินเสียงพิณแว่วมาแต่ไกลจากภูเขาหมอก เสียงนั้นทั้งอ่อนโยนและลึกลับ ดึงดูดให้เขาออกตามหา และนำพาให้พบกับ “อวี้หลาน” หญิงลึกลับผู้เล่นพิณได้อย่างสะกดใจ ทว่านางกลับกล่าวว่า นางนั้นมิใช่คนในโลกเดียวกันกับเขา 

เสียงพิณนั้นถูกเล่าขานว่าเป็น “บทเพลงต้องห้าม” ที่เกี่ยวพันกับตำนานลึกลับและการสังหารฮ่องเต้ในอดีต ผู้ที่ได้ยินอาจพบกับจุดจบอันโหดร้าย ลู่จิ่นซานเริ่มเห็นภาพอดีตในฝัน เขาค่อย ๆ ตระหนักว่า เขาและอวี้หลานเคยผูกพันกันในชาติภพก่อน เขาคือแม่ทัพหนุ่มผู้แต่งเพลงพิณต้องห้ามนี้ขึ้น ส่วนนางคือหญิงผู้ดีดพิณกล่อมวิญญาณทหารบนสนามรบ 

ความรัก ความผิดบาป และพันธะกรรมในอดีตค่อย ๆ เปิดเผย เมื่อเสียงพิณนั้นคือสะพานเชื่อมระหว่างวิญญาณสองภพ บทเพลงที่ไม่มีวันจบต้องการผู้กล้าเล่นท่อนสุดท้ายซึ่งอาจแลกมาด้วยชีวิต 

ในหิมะที่ตกไม่หยุดมานานร้อยปี จิ่นซานเลือกดีดบทเพลงสุดท้ายเพื่อปลดปล่อยวิญญาณของอวี้หลานให้เป็นอิสระ แม้รู้ว่าตนจะต้องสิ้นใจอีกครั้ง แต่ก็ยินดี หากเสียงสุดท้ายนั้นจะเป็นคำลาข้ามภพ 

เมื่อบทเพลงจบลง หิมะก็หยุดตก เสียงพิณเงียบงัน และนางจางหายไป เหลือเพียงเขาผู้กลายเป็นใบ้ นั่งใต้ต้นเหมยอย่างเงียบงันทุกปี 

หลายปีต่อมา เด็กสาวผู้หนึ่งได้ยินเสียงเพลงในฝัน เดินทางมาตามเสียงนั้น และบังเอิญได้ดีดบทเพลงเดียวกัน แม้ไม่รู้ต้นตอของท่วงทำนองนั้นก็ตาม เสียงพิณของนางคือสายสุดท้ายที่ถูกส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น เป็นมรดกแห่งหัวใจ มิใช่เพียงเสียงดนตรี 

ตำนานของชายผู้ไม่พูด กับหญิงที่ไม่ยิ้มยังดำเนินต่อในม่านหิมะ แม้เสียงพิณจะเงียบ แต่เสียงของมันก็ไม่เคยหายไป...