สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๗ และฉบับเพิ่มเติม พ.ศ.๒๕๕๘ ไม่อนุญาตให้ทำซ้ำ คัดลอก ดัดแปลงภาพหรือเนื้อหาส่วนใดๆ ก็ตามในนิยายเรื่องนี้ ละเมิดมีโทษทั้งจำทั้งปรับ
••••°°°°••••°°°°
ไม่คิดไม่ฝันเลยว่า ‘เขตขัณฑ์’ ชายฉกรรจ์วัยยี่สิบเอ็ดปี ดีกรีอดีตนักบาสระดับเยาวชนทีมชาติอนาคตไกล จะต้องมารับบท ‘ทองคำ’ โจรกระจอกในนิยายน้ำเน่าแนว Omegaverse พีเรียดไทยของน้องสาวตัวแสบที่ยืมแมคบุ๊คของเขาไปใช้แบบไม่ทันได้ตั้งตัว ทว่าแค่นี้ดูเหมือนชีวิตเขาจะยังอนาถไม่พอ
ซ้ำร้าย!
เขายังต้องคอยหนีจากการตามล่าของ ‘ขุนณรงค์วิเศษรักษ์’ คุณชายหน้าหวานจอมเผด็จการ ที่เอะอะก็จ้องแต่จะลากเขาเข้าคุกชนิดกัดไม่ปล่อย
ทำไมกัน? ทั้งที่ทุ่มเทหนีสุดชีวิต แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับตรงกันข้าม ไม่เพียงหนีไม่พ้น แต่ยิ่งดูเหมือนว่าเส้นทางของเขา และคุณชายนิสัยเสียคนนี้มีแต่จะขมวดเป็นปม พันกันแน่นขึ้นทุกที หรือแท้ที่จริงแล้ว... สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด อาจไม่ใช่เหตุบังเอิญ?
********
“น่าเกลียดน่าชังนัก!”
“...(-_-)...”
เป็นเชี่ยอะไรอีกครับท่าน เมนส์มา? หรือใครไปเหยียบหางเข้า?
“แก่คราวบิดาแล้วยังมิรู้จักเจียมกาย ค่ำมืดลอบคบชู้สู่ชาย มิอายผีสางนางไม้บ้างรึ!”
“อ่อ..”
หนอย...ไอ้ขุนเวรนี่! ถือวิสาสะมาแอบดูคนอื่น แล้วยังมีหน้าหาว่าตูไปอ่อยเขาอีก ปากดีแบบนี้ต้องเจอแผน B!
“อะแฮ่ม เรียนท่านขุนผู้ทรงเกียรติ บ่าวขอประทานอภัยขอรับ ท่านขุนเข้าใจผิดแล้ว...”
“.....”
“เขาเรียกว่ามีเสน่ห์ล้นเหลือ แบบบุรุษผู้ช่ำชองโลกา มีราศีจับต่างหาก หาใช่เรื่องน่าอายอย่างที่เด็กหนุ่มไร้เดียงสาบางคนคิดดอกขอรับ”
“เลื่อนเปื้อนนัก! อัปลักษณ์เยี่ยงเจ้าน่ะรึ มีราศี?”
“เอาเถิดๆ บ่าวไม่ถือสา คนหนุ่มย่อมใจร้อน มองความงามก็ยังตื้นเขินอยู่มาก”
“นี่เจ้า-!”
“หากบ่าวเป็นจริงดังปากท่านว่า ใยท่านจึงไม่ปล่อยบ่าวไปเสียที หรือว่า... ท่านก็หลงเสน่ห์ชายแก่อัปลักษณ์เช่นบ่าว?”
“เหลวไหล! ข้ามิใคร่ยินดีในตัวเจ้าแม้แต่น้อย รีบไสหัวไปให้พ้นหน้าข้า ก่อนที่ข้าจะล่ามเจ้าขึ้นเสาแล้วเฆี่ยนให้หลังลาย!!”
********
“มีข้าคนเดียวยังไม่พอรึ? แจ้นไปพลีกายเสนอตัวให้มันถึงที่ คงเห็นยศฐาบารมีของข้าสู้มันมิได้ใช่ฤๅไม่!”
“ข้าจะทำอะไรมันก็เรื่องของข้า ท่านเกี่ยวไรด้วย?”
มือใหญ่ยิ่งออกแรงฉุดกระชากร่างหนาเข้าหาตัว
“เป็นทาสของข้าก็ต้องอยู่กับข้า ห้ามอยู่กับผู้อื่น” เสียงเหี้ยมเกรียมเอ่ยอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ผู้เป็นนายกัดกรามแน่นเสียจนเส้นประสาทข้างขมับเต้นตุบๆ
“แต่ท่านขุนไม่ใช่เจ้าชีวิตข้า! ข้าจะอยู่กับใครมันก็-อื้อ!!!”
:
#กัดกันเป็นหมา แต่ห้ามห่างกันเกิน ๕ เมตร
✨🌕✨
••••°°°°••••°°°°
Setting: อยุธยาตอนปลาย
แนว: เมะผีบ้าหน้าสวย x เคะซึนสมอง(ลื่น)ไหล=กิ่งทองใบรับรองแพทย์
••••°°°°••••°°°°
⚠️คำเตือน:
แนะนำสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป ✅️
นิยายเรื่องนี้เป็นแนวทะลุมิติ + พีเรียดไทย + Omegaverse ที่มีทั้งความโรแมนติก ปมดราม่า ตลกร้าย สุข เศร้า เหงา ซึ้ง และฉาก NC แบบโจ่งแจ้ง
พระเอกเย็นชา ปากร้าย ขี้หึง ประสาทแดก & นายเอกสายสู้ ทำมาทำกลับไม่โกง ที่ซวยซ้ำซวยซ้อนซ่อนเงื่อน📌
มีคำพูดเหยียดหยาม/หยาบคาย/ข่มขู่/ภาษาเฉพาะตัวของตัวละคร
มีเรื่องความต่างของอายุตัวละคร/การแบ่งชนชั้นทางสังคมในยุคระบอบศักดินา/การกดขี่/การคุกคามทางเพศ
มีการกล่าวถึงสารเสพติด/การพนัน/สถานที่อโคจร
มีการกล่าวถึงไสยศาสตร์/มนต์ดำ/ของต่ำ
มีการกล่าวถึงภาวะซึมเศร้า/เลือด/การกักขัง/การเสียชีวิต
ตัวละครบางตัวมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม + มีการใช้ความรุนแรง/ตรรกะป่วย/ลดทอนศักดิ์ศรีความเป็นคน ดังนั้นโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน**
สุดท้ายนี้ จบดีจ้าา🍻🛎
📍ฝากติดตาม & กดใจ & Comment เป็นกลจ.ให้ ‘นังลาย’ ด้วยนะคะะ >///<🌸🌷🌈⭐
ส่องสปอย TT👉🏻 ลายฤทัย(นังลาย)
❝เม้นท์ของทุกคนมีค่าดั่งทอง แต่ถ้าไม่ชอบอย่าเม้นท์บั่นทอนไรต์น้าา❞
Guest
