ไม่ใช่ฝันและไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่มันคือเรื่องจริงที่ได้เกิดขึ้นแล้ว การได้มาเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของนายแพทย์ภัทรพงศ์ ทรัพย์ก่อเกียรติกุล ผู้ชายที่สุดแสนจะเฟอร์เฟคและดีพร้อมอย่างที่สุด ทว่าเขาคนนี้กลับมีสถานะเป็นคนรักของเพื่อนสนิทเธอ ต่อให้ในใจจะรักมากแค่ไหนสุดท้ายแล้วก็ทำได้แค่หักห้ามใจและอยู่ในพื้นที่ของตัวเองเท่านั้น
“ขอโทษที่ณิชาหลอกพี่ภัทรค่ะ แต่ได้โปรดเชื่อณิชาเถอะนะคะว่าณิชาไม่ได้ตั้งใจที่จะหลอกพี่ภัทรจริงๆ”
“ปากบอกว่าไม่ได้ตั้งใจแต่กลับยอมร่วมมือ เห็นพี่เป็นตัวอะไร”
“ณิชา...ขอโทษค่ะ”
“จำไว้นะ ความผิดเดียวที่ณิชามีคือการที่ณิชาหลอกลวงพี่ ดังนั้นแล้ว ต่อให้พี่ไม่คิดที่จะรักณิชา ณิชาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปจากพี่ จงอยู่ชดใช้ความผิดนี้จนกว่าพี่จะพอใจ เมื่อถึงตอนนั้นพี่อาจจะยอมปล่อยณิชาไปก็ได้”
เมื่อความสัมพันธ์ในคืนนั้นเป็นเรื่องของความผิดพลาดจนนำมาสู่วิวาห์สายฟ้าแล่บทว่าการแต่งงานครั้งนั้นก็พ่วงด้วยเงื่อนไขที่ระบุเอาไว้อย่างชัดเจน
“พี่ภัทรผิดสัญญา”
“ถ้าหมายถึงเรื่องเมื่อคืนคนที่ควรโวยวายน่าจะเป็นพี่มากกว่าเพราะคนที่ลากพี่ขึ้นเตียง ทั้งยังยั่วยวนให้พี่เสียอาการ แถมยังใช้กำลังปลุกปล้ำพี่จนพี่ตบะแตก พี่คงไม่ต้องบอกนะว่าเป็นใคร”