คำโปรย
ใครต่างก็บอกว่าพวกเขาเหมาะสมกันทั้งฐานะชาติตระกูล สัญญาการหมั้นหมายระหว่างสองตระกูลใหญ่ทำให้ทั้งมังกรและเพ่ยเพ่ยมีสัญญาใจร่วมกัน ทว่า...
“เพ่ยชอบเฮียค่ะ"
“...”
“ตอนนี้…เพ่ยโตพอที่จะเข้าใจแล้วว่าการชอบใครสักคนมันเป็นยังไง ที่เพ่ยบอกชอบเฮียวันนี้ เพ่ยหมายถึงว่าเพ่ยชอบเฮียแบบจริงจัง อย่างที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะชอบผู้ชายคนหนึ่งได้ค่ะ”
“พูดเรื่องนี้ขึ้นมาตรงๆ ก็ดี ปีนี้เธออายุเท่าไหร่”
“22 ค่ะ”
“ยี่สิบสอง…น่าจะโตพอที่จะเลิกให้ใครมาจูงจมูกบังคับความรู้สึกได้แล้วนะ เธอน่าจะคิดเองได้แล้ว”
“เฮียคิดว่าเพ่ยบอกชอบเฮียเพราะหน้าที่งั้นเหรอคะ”
“หรือไม่ใช่ล่ะ” มังกรเชื่อในระบบความคิดนี้ไม่เคยเปลี่ยน ตั้งแต่เล็กจนโต เพ่ยเพ่ย พิชญา หลี่ ชื่อนี้ถูกกรอกหูให้เขาได้ยินจนจำขึ้นใจ
ผู้หญิงที่เพียบพร้อมตระกูลที่เหมาะสมเพราะแบบนั้นแล้วมังกรถึงได้ต่อต้านเพ่ยเพ่ยมาโดยตลอด เขาไม่ต้องการให้ใครมาบังคับบงการชีวิต และคิดว่าเพ่ยเพ่ยเองก็ควรจะถึงเวลาคิดได้แล้วเช่นกัน
การโดนผู้ใหญ่ล้างสมองแต่เด็กมันน่ากลัว
“ไม่ใช่ค่ะ เพ่ยชอบเฮียไม่ได้เกี่ยวกับที่ผู้ใหญ่บังคับให้เราชอบกัน” มังกรแค่นหัวเราะพลางส่ายหัว ปฏิกิริยาที่ไม่เชื่อในคำพูดกันทำเอาดวงตาคู่สวยของหญิงสาววูบไหว
เพ่ยเพ่ยอ้าปากตั้งใจจะอธิบายความรู้สึกของตัวเองอีกครั้ง แต่คราวนี้กลับโดนสวนมาด้วยถ้อยคำที่เตรียมใจมาอยู่แล้วว่าจะต้องได้ยิน แต่พอเอาเข้าจริงก็เจ็บเอาเรื่อง
“แต่เฮียไม่ได้ชอบเธอ ไม่เคยคิดจะชอบเธอ และไม่เคยคิดจะรักด้วย”
#มังกรไม่รักเพ่ย
ไม่มีนอกกาย นอกใจ จบฟีลกู๊ด พระเอกปากแข็งไปหน่อย แต่รักเธอขาสุดหัวใจค่ะ ❤️
คำเตือน นิยายรักเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใดทั้งสิ้น อาจมีคำพูดไม่สุภาพการกระทำไม่เหมาะสมของตัวละครตามอรรถรสของเรื่องราว โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นค่ะ 🙏🏻
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พุทธศักราช2537
ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง
หรือแก้ไข ก่อนได้รับอนุญาต
Guest
