ในห้วงรักร้าว

ในห้วงรักร้าว 

คิรัญญ์ - นาริสา 

เขาเคยบอกเลิกเธอด้วยเงินสิบล้าน เพื่อแลกกับอิสระที่โหยหา  

แต่กลับไม่รู้เลยว่า สิ่งที่ผลักไสออกไปจากชีวิต ไม่ใช่แค่เธอ  

แต่คือลูก... 

** โปรยฉาก ** 

“หนูนา เราเลิกกันเถอะ” 

คำพูดนั้นทำให้โลกทั้งใบของเธอหมุนคว้าง นี่หรือ...สิ่งที่เธอรอมาตลอดสัปดาห์ ไม่มีแหวน ไม่มีคำสัญญาหรือเซอร์ไพรส์ขอแต่งงาน แต่กลับเป็นคำบอกเลิกแบบไม่มีสัญญาณเตือน  

ทำไม...นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเขากัน? 

“เราคบกันมาเจ็ดปีนะคะพี่รัน แล้วอาทิตย์ที่แล้วเราก็ยังดี ๆ กันอยู่เลย ทำไมจู่ ๆ พี่ถึงพูดแบบนี้” 

“มันไม่ใช่จู่ ๆ หรอก แต่พี่คิดมานานแล้ว” คิรัญญ์ไม่หลบสายตา สีหน้าแน่วแน่ แม้จะมีแววรู้สึกผิดเล็กน้อย แต่คำที่เขาพูดมาก็แทงลึกในใจเธออย่างโหดร้าย “ขอโทษที่ต้องพูดแบบนี้ แต่พี่ไม่ได้รักนาเหมือนเดิมแล้ว” 

“ทำไมคะ แค่เพราะคบกันมานาน พี่เลยเบื่อนาเหรอ หรือที่ผ่านมานาผิดอะไร?” 

เธอก้มหน้าปล่อยให้น้ำตาหยดลงเปื้อนกระโปรง เจ็ดปีมานี้ เธอคิดฝันถึงชีวิตหลังแต่งงาน หลังมีลูก ว่าจะมีความสุขกันแค่ไหน แต่ดูเหมือนมันเป็นเพียงฝันเลื่อนลอย เพราะขณะที่ความรักของเธอเพิ่มขึ้น ตัวตนเธอในสายตาเขาก็เลือนรางลงไปทุกวันเช่นกัน  

“นาไม่ได้ผิดอะไร ถือว่าพี่ผิดเองที่รักษาคำพูดตอนนั้นไว้ไม่ได้” 

เขาหยิบซองเอกสารขึ้นมา คว้าสิ่งที่อยู่ในนั้นวางด้านบนแล้วเลื่อนมันมาตรงหน้าเธอ “เงินนี่...พี่อยากให้นาเอาไว้ตั้งตัว หลังเรียนจบจะได้ไม่ต้องลำบากไปเป็นลูกจ้างใคร”  

หญิงสาวนั่งตัวแข็งค้าง น้ำตาแห้งเหือดนับแต่วินาทีแรกที่ได้ยิน อยากจะไม่เชื่อ แต่สิ่งที่ปรากฏอยู่บนซองสีน้ำตาลนั่นคือเช็คเงินสดมูลค่าสิบล้านบาท 

ดูเหมือนหวังดี แต่แท้จริงก็เป็นแค่การเอาเงินฟาดหัวให้เธอยอมเดินออกจากชีวิตเขาง่าย ๆ เท่านั้น 

ทำไมนะ...ทำไมก่อนนี้เธอจึงไม่รู้เลยว่าสักวันหนึ่งเขาจะใจร้ายกับเธอได้อย่างคาดไม่ถึง  

“พี่ถึงกับต้องใช้เงินฟาดหัวนาเลยเหรอคะ คิดว่านาจะยื้อพี่ไว้ขนาดนั้นเลยเหรอ?” 

เขาไม่ตอบ แต่สีหน้าก็ชัดเจนว่าใช่ เขาเตรียมการมาทุกอย่าง แม้แต่ ‘เงิน’ ก็เป็นอาวุธที่เตรียมไว้เผื่อเธอไม่ยอมไปง่าย ๆ 

นาริสาซบหน้าลงกับฝ่ามือกลั้นสะอื้น เพียรห้ามน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาอีก แม้จะรักมาก แต่เธอก็จะไม่ทำตัวเป็นผู้หญิงน่าสมเพชอย่างที่เขาคิดแน่  

“เข้าใจแล้วค่ะ ถ้าพี่อยากไปขนาดนั้น นาก็ไม่มีสิทธิ์รั้ง” 

เขายื่นซองนั้นมาอีก พร้อมทั้งกุมมือเธอไว้หลวม ๆ “หนูนา ศักดิ์ศรีมันกินไม่ได้หรอกนะ รับเงินนี่ไปเถอะ อย่างน้อยมันก็ช่วยให้นาเริ่มต้นใหม่ได้ง่ายขึ้น แค่สิบล้านเอง พี่ไม่ได้ลำบากอะไร” 

หญิงสาวผ่อนลมหายใจเป็นครั้งสุดท้าย มือเล็กสั่นระริกยื่นไปรับซองสีน้ำตาลมากอดไว้แน่น หากเขาอยากให้ เธอก็จะรับไว้ เพราะอย่างที่เขาบอกนั่นแหละว่าศักดิ์ศรี...มันกินไม่ได้ 

“ขอบคุณค่ะสำหรับเงินสิบล้าน นาจะใช้มันให้เกิดประโยชน์ที่สุด เจ้าของเงินจะได้ไม่เสียดาย” 

นิ่งกันอยู่อย่างนั้นพักใหญ่ เสียงสั่น ๆ ของนาริสาก็ดังทิ้งท้าย ก่อนเธอจะก้าวเดินออกจากห้องโดยไม่หันกลับมามองเขาอีกเลย  

“ลาก่อนนะคะ คุณคิรัญญ์...” 

นิยายเรื่องใหม่ล่าสุด ติดเหรียญหลังตัวอย่างในอีบุ๊กนะคะ 

(การกระทำตัวละครคล้าย ๆ กับเรื่อง หากว่ารักไม่อาจได้รัก แต่บทสรุปแตกต่างค่ะ) 

แนวโรแมนติก-ดราม่า