#เกออัปลักษณ์ใต้แสงจันทรา
“ตัวประหลาดอย่างข้า... จะมีเรื่องแบบนั้นได้จริงหรือ”
“ข้า... จะมีความรัก มีชีวิตดั่งคนธรรมดาทั่วไปได้จริงๆ งั้นหรือ”
.
.
.
“เหตุใดลูกของแม่จะมีความรักไม่ได้เล่า... ลูกของแม่ทั้งงดงามและมีความสามารถ จวนใดได้เจ้าไปเป็นสะใภ้ จะต้องภูมิใจแน่นอน”
“แต่ว่า... ข้ามันเป็นตัวประหลาด...”
“แม่สอนเจ้ากี่ครั้งแล้ว ว่าอย่าได้เรียกตัวเองว่าตัวประหลาด เจ้าไม่ได้ประหลาด เจ้าแค่แตกต่างจากคนทั่วไปเท่านั้น”
“แต่ว่า...”
“ในความแตกต่างของเจ้ามีแต่ความสวยงามทั้งนั้น แม่เชื่อว่าสักวัน เจ้าจะพบเจอกับคนที่ยอมรับในความแตกต่างของเจ้าได้ด้วยความเต็มใจ”
“...”
“ผิวของเจ้าขาวกระจ่างดังแสงพระจันทร์ ดวงตาของเจ้าก็สุกสกาวดั่งดวงดาวที่อยู่บนท้องฟ้า มีแต่ความงดงามถึงเพียงนี้ แม่มั่นใจอยู่เต็มส่วน ว่าสักวันต้องมีคนตกหลุมรักในความแตกต่างของเจ้าแน่นอน”
“ท่านแม่...”
“เชื่อแม่เถิด... สักวันเจ้าจะต้องได้พบกับคนคนนั้นของเจ้าแน่นอน คนที่ยอมรับเจ้าได้อย่างไม่มีเงื่อนไข และจะรักเจ้าตราบลมหายใจสุดท้าย”
.
.
.
“ท่านแม่... ข้าคิดถึงท่านแม่เหลือเกิน...”
*****************
นิยายเรื่องนี้เขียนจนจบเรื่องแล้ว อยู่ในขั้นตรวจคำผิดให้เรียบร้อย นักอ่านทุกท่านจะได้ซื้ออีบุ๊คพร้อมกันเร็วๆ นี้ ในราคาเปิดตัวสุดแสนจะมิตรภาพ
hope you all enjoy reading เลิ๊ฟฟฟฟฟฟฟ
twentieone