อารัมภบท
『DRIFT BLOODLINE – สายเลือดดริฟต์มรณะ』
ค่ำคืนหนึ่งในเดือนพฤศจิกายน
ลมเย็นจากภูเขาอาซางิริปะทะเข้ากระจกหน้ารถอย่างบ้าคลั่ง
ไฟท้ายรถคันหนึ่งลากเส้นยาวดั่งปลายพู่กันบนผืนฟ้ายามรัตติกาล
เสียงเครื่องยนต์ 4 สูบแหบห้าวสะท้อนในหุบเขา ดังลั่นดั่งเสียงตะโกนของนักรบคนสุดท้าย
ริมผา โค้งที่ 17
ชายคนหนึ่งเหยียบคันเร่งจนล้อลั่น
เขาไม่มองกระจกหลัง... เพราะตลอดชีวิต
เขาไม่เคยต้อง “ไล่ใคร”
เพราะเขาคือ “เคย์โตะ ซาโต้”
ตำนานดริฟต์แห่งญี่ปุ่น
ชายผู้เปลี่ยนภูเขาให้กลายเป็นภาพวาดศิลปะ
ผู้ใช้การดริฟต์เป็นภาษาของหัวใจ
แต่ค่ำคืนนี้
ไม่ใช่โค้งแห่งชัยชนะ
แต่คือโค้งสุดท้ายที่โลกจะได้เห็นเขาบนสนาม
หลายปีต่อมา ในประเทศไทย
เด็กหนุ่มลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นชื่อ “ริน”
มองภาพพ่อที่แขวนอยู่ข้างรถ Silvia S15 คันเก่า
พร้อมเสียงหนึ่งในหัวที่ยังไม่เคยจางหาย
“หากพ่อเป็นอะไรไป… กลับไปญี่ปุ่น
ที่นั่นมีดริฟต์ของพ่อ... และมีตำนานที่ยังรอให้ลูกเขียนต่อ”
ค่ำคืนใหม่กำลังเริ่ม
ตำนานใหม่กำลังจะกำเนิด
และเสียงยางบดถนนจะกลับมากึกก้องอีกครั้ง...