นิยายใหม่
เมียชังอิทธิพล
โมริน
คำโปรย...
อิทธิพล จำใจยอมรับนกน้อยปีกหักอย่าง พราวดารา เด็กสาวที่แม่ของเธอนำมาฝากทิ้งไว้กลางไร่ราวกับของที่ไม่ต้องการ เพียงเพราะความสงสารและแม่ของเธอเป็นเพื่อนกับแม่ของตนเอง
ไม่เคยคิดเกินเลยไปกว่าการรับมาทำงานชดใช้หนี้สิน แต่ทว่าเธอกลับทำให้เขาทำสิ่งผิดพลาดที่สุดในชีวิต ทำให้เขาก้าวล่วงสู่การเป็นสามีโดยไม่ตั้งใจ เพราะไม่เคยรักหรือพิศวาสเลยแม้แต่น้อย มันเป็นเรื่องที่สร้างความหงุดหงิดรำคาญใจอย่างน่าโมโห
ถึงกับสาดคำพูดด้วยน้ำเสียงหยามเหยียดให้เจ็บหัวใจคนฟัง
“ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ซะ อย่ายึดติดกับอะไรที่มันไม่ได้มีความหมาย” แววตาเธอระริกไหว “ฉันแค่เผลอ… แค่นั้นจริง ๆ อย่าคิดให้มันมากกว่านั้น”
ถึงจะพูดออกไปแบบนั้นแต่สุดท้ายแล้วเขาก็ไม่สามารถปฏิเสธความจริงที่เกิดขึ้นในความสัมพันธ์ได้ ฉะนั้นถึงไม่ได้รักก็ต้องยอมรับว่าเธอเป็นเมีย...เมียที่เขาแสนชัง!
ตัวอย่าง…
“ทำไมพ่อเลี้ยงถึงเย็นชาใส่พราวนักล่ะคะ ทั้ง ๆ ที่เราสองคนก็จูบกันมาแล้ว ทำมากกว่านั้นมันต้องมีความหมายบ้างสิ ถ้าไม่ใช่เพราะรักแล้วมันเพราะอะไรคะ”
“แค่จูบ... มันไม่ได้การันตีว่าเธอจะพิเศษสำหรับฉันหรอกนะ อะไรทำให้เธอคิดไปไกลขนาดนั้น ถึงขั้นเผลอคิด...ว่าฉันรักเธอ”
“ถ้าไม่คิดอะไร แล้วจูบทำไมล่ะคะ?”
“ก็ผู้ชาย...” เขาแค่นหัวเราะออกมาเบา ๆ น้ำเสียงเจือความเย้ยหยัน โดยไม่แยแสหัวใจที่แสนบอบบางของเธอแม้แต่น้อย
เธอยกมือขึ้นกดอกซ้ายรู้สึกราวกับข้างในคือกระจกใสที่พร้อมแตกร้าวได้เพียงแค่คำพูดของเขาไม่กี่คำ
“แล้วที่เรามีอะไรกันล่ะคะ?”
แม้จะกลัวว่าคำตอบอาจเจ็บปวดเกินกว่าจะรับไหว แต่เธอก็ยังเลือกจะถามต่อ
“เสี้ยนไง จะอะไรซะอีก”
คำพูดของเขาเลือดเย็นและเฉยชา บอกให้รู้ว่าหัวใจเธอไร้ค่า ไร้ที่ยืนในชีวิตและจิตใจของเขาอย่างสิ้นเชิง
“ค่ะ” พราวดาราคงตอบเขาได้แค่นี้ จะหวังความรักจากคนเย็นชาแบบนี้ไปทำไม เขาไม่มีหัวใจให้คนอย่างเธอหรอก
************
ทุกคนขาาาาา โมรินมาแล้วค่า
วันนี้เอานิยายขมหน่วงนิดนึง (หราาาา) มาเสิร์ฟทุก ๆ ท่านค่ะ
เริ่มลงตอนแรกวันศุกร์ที่ 18 นี้นะคะ
ส่วน e-book ก็มาเดือนนี้ค่ะ (เร็วไปมั้ยยย แต่จะมาค่ะ อิอิ) ความยาวตอนนี้ 40,000 คำแล้วค่ะ คาดว่าเขียนอีก 2 บทก็จบแล้ว เพราะงั้นรอไม่นานนะคะ
โมฝากเรื่องใหม่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ รักกกก
ฝากกดเข้าชั้น กดติดตาม กดใจให้ด้วยน้าา