‘เซี่ยหาน’ แม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ ทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อแผ่นดิน แต่สุดท้ายถูกขุนนางชั่วใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ ได้รับโทษประหารด้วยทัณฑ์เลาะกระดูก ถูกประหารทั้งตระกูลเจ็ดชั่วโคตร ภรรยาและลูกน้อยที่เพิ่งเกิดก็ไม่รอด ในขณะที่ถูกเลาะกระดูก เขาตะโกนก้องสาบานต่อหน้าฟ้าดินว่าเขาบริสุทธิ์ ขอให้สวรรค์เห็นใจ เสียงฟ้าผ่าดังสนั่น และเขาได้โอกาสกลับมาเกิดใหม่ในร่างเดิมของตนเองตอนอายุสิบหกปี
ชาติที่แล้ว เขาใช้ชีวิตอย่างมีระบบระเบียบ เคร่งครัด ตามรอยบิดาผู้เป็นแม่ทัพใหญ่ ฝึกการต่อสู้และวิชาทหารตั้งแต่เด็ก เป็นทหารฝึกหัดออกรบตั้งแต่อายุสิบสอง สอบรับราชการได้ตั้งแต่อายุสิบห้า แต่งงานกับ ‘ซูเหยา’ ผู้หญิงที่เป็นลูกสาวขุนนางใหญ่ ซึ่งพ่อแม่จับคู่ให้ตอนอายุสิบเจ็ด และได้เป็นแม่ทัพใหญ่ตามที่ตัวเองตั้งใจ ทำหน้าที่เต็มที่ อุทิศชีวิตเพื่อราชวงศ์ ได้รับความความชอบ เสียงชื่นชมสรรเสริญมากมาย แต่สุดท้ายความดีความเด่น กลับนำภัยมาสู่ตัวเองและครอบครัว
ชาติใหม่ เขายังจำทุกอย่างได้ ทั้งความรู้ ความสามารถ และความผิดพลาดในอดีต แม้ความแค้นจะยังอยู่ แต่เขาไม่อยากใช้ชีวิตเหมือนชาติที่แล้ว จึงตัดสินใจหลีกเลี่ยงทุกสิ่งที่เคยทำ ไม่ฝึกวิชา ไม่สอบ ไม่ยุ่งการเมือง ไม่แต่งงานกับผู้หญิงที่ตนเอง‘ไม่ได้รัก’ ทำตัว ‘กาก’ ใช้ชีวิต ‘ไร้ค่า’ ในสายตาคนทั่วไป
สิ่งแรกที่เซี่ยหานตั้งใจทำหลังจากได้เกิดใหม่ คือการปฏิเสธการหมั้นหมายกับ ซูเหยา เพราะเขาไม่ได้รักนาง จำได้แม่นว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลซูเป็นผู้หญิงเอาแต่ใจ เจ้าอารมณ์ โมโหร้าย น่ารำคาญ และทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง ถึงชาติที่แล้วจะแต่งงานอยู่กินกันจนมีลูกน้อย แต่นั่นก็เพราะหน้าที่บีบบังคับ หาได้มีเรื่องความรักมาเกี่ยวข้องสักนิด ชาติที่แล้วเขาต้องฝืนทำตัวเป็นสามีที่ดี ทั้งที่ไม่มีความสุขกับชีวิตคู่ แน่นอนว่าชาตินี้เขาจะไม่ยอมตกอยู่ในชะตากรรมแบบเดิมอีก
ก็ถ้าเป็นคนเก่ง คนดี แล้วมันเหนื่อย เขาก็อยากลองเป็นคนกาก คนไม่ได้เรื่องดูบ้าง อยากจะรู้เหมือนกันว่าโชคชะตาจะกล้าเล่นตลกกับชีวิตเขาอีกมั้ย