^^ โปรยจ้าา ^^
v
v
“อื้ออ... ลูฟ มะ... ไม่เอา เมื่อกี้นายก็เพิ่งจะทำไปเองนะ ยังไม่พออีกหรือไง”
“ไม่พอ... แค่นั้นพลังฉันยังกลับมาไม่เต็มร้อยเลยนะ ช่วยฉันอีกหน่อยสิญาณิน”
ใบหน้าหล่อที่กำลังรุกจูบผละขึ้นมามองสบสายตาคนตัวเล็กหลังจากที่พูด ก็ไม่รู้ว่าเธอคิดไปเองมั้ยว่าสายตาของเขาที่กำลังมองสบมาในเวลานี้... ช่างดูออดอ้อนเสียเหลือเกิน
“นะ... เด็กน้อยของฉัน”
โอ๊ย! ไอ้ปีศาจบ้านี่ เขาไปเรียนรู้วิธีพูดกับการกระทำอันออดอ้อนออเซาะแบบนี้มาจากไหนกันนะ ไม่รู้บ้างหรือไงว่ามันทำให้ใจเธอสั่นและอ่อนยวบไปหมดแล้ว แล้วแบบนี้เธอจะตอบว่าอย่างไรได้อีกล่ะ นอกเสียจาก...
“อีกแค่รอบเดียวพอนะ ถ้ามากกว่านี้... ฉันคงไม่ไหว”
v
v
^^ ฝากเรื่องนี้ด้วยน้าา หากชอบแนวนี้ก็ไปอ่านกันได้จ้าา ^^
(แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน)