คลั่งรักสาวบัญชี

"เธอ..ทำไม ถึงจำฉันไม่ได้ แต่ฉันจำเธอได้ฉันจำหน้าตาของเธอได้ จำเสียงได้ คนที่ฉันรอมาตลอดว่าอยากจะเจอ ถ้าเจอแล้วจะขอบคุณเธอ แต่เธอกลับจำฉันไม่ได้นั้นมันแย่จัง"

‘’เอ่อ สวัสดีค่ะท่านรอง วันนี้ ริสามาเริ่มงานวันแรกค่ะ’’

‘’ครับ ตั้งใจทำงานนะครับ’’

‘’ค่ะ ฉันจะตั้งใจทำงานค่ะท่านรอง ขอบคุณที่ให้โอกาสฉันค่ะ’’ ฉันกับพี่พรรณกำลังจะหันหลังกลับ แต่...

‘’เดี๋ยวครับ พี่พรรณออกไปก่อนครับ ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณริสา แป๊บนึง’’ และพี่พรรณก็ทำหน้าตกใจ และเป็นห่วงฉัน

‘’คะ! เอ่ออ อ๋อค่ะ งั้นพรรณออกไปก่อนนะค่ะ’’แล้วพี่พรรณก็เดินออกไป และฉันก็ยืนตัวเกร็ง และคิดในใจว่า จะมีอะไรอีกนะ

‘’เชิญนั่งครับ คุณริสา’’

‘’เอ่อ เรียก ริสาอย่างเดียวดีกว่าค่ะ ไม่ต้องมีคำนำหน้าก็ได้ค่ะ ท่านรองมีอะไรจะคุยกับริสาหรอคะ"

‘’ตื่นเต้นหรอครับ’’ เค้านั่งมองหน้าด้วยสีหน้าเคร่งขรึมแล้วถามฉันออกมา

‘’คะ! เอ่อคือออ’’ จู่ๆเค้าก็ถามคำถามแปลกๆกับฉันว่า

‘’เราเคยเจอกันมาก่อนรึเปล่า ผมว่า ผมคุ้นหน้าคุณ คุณคุ้นหน้าผมไหมครับ’’ ริสา กระพริบตาปริบๆ

‘’อือออออออ อ๋อออ... ไม่นะค่ะ’’ ธัชช์ท้าวคางแล้วมือก็วึดออกจากคาง ทันที กับคำตอบของเธอ

"นี่เธอจำไม่ได้จริงๆสินะ" ธัชช์คิดในใจ

‘’ทำไมท่านรองถึงถามแบบนี้ละคะ มีอะไรรึเปล่าคะ’’ ฉันถามด้วยแววตาแปลกใจ และกำลังคิดว่า ก็ไม่เคยเจอกันเลย นิ

ริสาเดินออกไปจากตึกและกดโทรศัพท์เพื่อเรียกรถกลับบ้าน หน้าตาสดใสและยิ้มแย้มเป็นอย่างมาก

และธัชช์ยืนมองอยู่ด้านบนห้องเห็นหญิงสาวยืนกดโทรศัพท์อยู่และคิดในใจว่า “นี้เธอคงจำฉันไม่ได้จริงๆสินะ ลืมกันได้ยังไง”