“เหมยมาได้ไง”
พชรรีบปรี่เข้าหาน้อง กระซิบถามเสียงเครียด พ่อกับแม่เองก็รีบถลาเข้ามาหา ทั้งเป็นห่วงลูกระคนอับอายสายตาคนมอง
“ทำไมเหมยจะมาไม่ได้ ในเมื่อเฮียเฟยเคยเป็นคู่หมั้นเหมย ต่อให้เป็นหนึ่งวันก็ถือว่าเป็น ผู้ใหญ่รับรู้ทุกคน ไม่เหมือนผู้หญิงคนนั้น คบกันมากี่ปีแม้แต่ญาติผู้ใหญ่รู้เรื่องสักคนไหม ใครกันแน่ที่ต้องเป็นคนถอย”
“เหมย อย่าก่อเรื่อง อย่าทำให้เฮียผิดหวังไปมากกว่านี้”
ใบหน้าคมคร้ามรังสรรค์ด้วยเครื่องสำอางบางเบาขบกรามข่มความโมโห เวลานี้งานแต่งของเขาเริ่มกลายเป็นละครป่าหี่เข้าไปทุกที แขกเหรื่อวิจารณ์กันสนุกปาก ครอบครัววงศ์ตระกูลเริ่มเสื่อมเสียเพียงเพราะเด็กน้อยคนหนึ่งมาวุ่นวาย
“เฮียไม่เคยถูกใจอะไรเหมยอยู่แล้ว ทำอะไรไปเหมยก็ผิดทุกอย่าง คนแบบเหมย คนอย่างเหมยคนนี้ไม่สำคัญอะไรกับเฮีย เฮียไม่รักไม่ผูกพัน เฮียไม่เคยคิดถึงจิตใจเหมย เรารู้จักกันมาตั้งนานขนาดนั้น เฮียไม่รักไม่แคร์เหมยเลย สักนิดก็ไม่มี”
“เฮียเชื่อเถอะ ไม่มีใครรักเฮียเท่าเหมยแล้ว”
“ยิ่งกับผู้หญิงคนนี้ยิ่งไม่มีทาง เขารักเฮียไม่ได้ครึ่งที่เหมยรักเฮียเลยด้วยซ้ำ ผู้หญิงปลิ้นปล้อนตลบตะแลง สักวันเฮียจะเสียใจเพราะมัน!!”
“เหมยพอแล้วพี่ขอ กลับเถอะ เราสร้างเรื่องมามากแล้ว”
พี่ชายกระตุกเสื้อขอร้องให้กลับ แต่เหมยไม่ยอมกลับ มองผู้หญิงที่สวมชุดเจ้าสาวด้วยสายตามาดร้ายชิงชัง เหมยเกลียดมัน มันไม่ควรได้เฮียไป
“เหมย พี่ขอร้องกลับเถอะนะ”
“เหมยไม่กลับ”
“กลับ ยังไงก็ต้องกลับ”
พชรกดเสียงเข้มใส่น้องชาย พลางผงกหัวขอโทษขอโพยเพื่อนและครอบครัวเพื่อน วันนี้ทำให้ตระกูลสองตระกูลต้องอับอายขายขี้หน้าแล้ว
“ทำไม หรือพี่หลงมันอีกคน”
“อย่าพูดอะไรมั่วซั่วเหมย อย่าสร้างเรื่องโกหก”
“เหมยไม่ได้สร้าง เหมยพูดความจริง ความจริงที่เจ้าสาวคนนั้นมันตอแหล มันไม่ได้รักเฮียเหมมัน...”
“เหมยเงียบ!!!”
เป็นครั้งแรกที่พี่ชายตวาดใส่น้องชาย พชรอดไม่อยู่แล้ว ผิดหวังกับน้องจนไม่รู้จะผิดหวังยังไง และรู้สึกผิดกับคู่บ่าวสาวจนไม่กล้ามองหน้า
“พี่ยอมให้เหมยเอาแต่ใจมามากพอแล้วนะ เป็นเพราะพี่ตามใจเกินไปใช่ไหม เหมยจึงนิสัยเสียขึ้นทุกวันแบบนี้ เห็นหน้าพ่อแม่ไหม เห็นหน้าอากงบ้างไหม ไหนว่ารักนักรักหนา ทำไมถึงทำเรื่องให้พวกท่านขายหน้าแบบนี้”
ดวงตาสวยเพ่งพิศมองฝ่าม่านน้ำตา เห็นพ่อแม่ที่มองมาด้วยสายตาเหนื่อยล้าเห็นแววตาแก่ชรามองมาก็ยิ่งสะอื้นไห้ ไม่มีใครเข้าใจตนเลยสักคน ไม่มี!!
“เหมยยอมเป็นตัวร้ายของคนทั้งโลก ถ้าได้เฮียกลับมา ต่อให้ใครตายตรงหน้าเหมยก็ไม่สน!!”
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย ชายรักชาย แนวMpreq ผู้ชายตั้งครรภ์ได้ แต่งขึ้นตามจินตนาการไม่มีบุคคลใดเข้ามาเกี่ยวข้อง มีการนำเสนอภาษาไม่เหมาะสม มีการกระทำทำร้ายตัวเองของตัวละครหลัก การกล่าวถึงเลือด ใช้ถ้อยคำพูดรุนแรง โปรดวิจารณญาณในการอ่าน
รบกวนฝากกดติดตามนามปากกาด้วยนะคะจะได้รับแจ้งเตือนเวลามีนิยายเรื่องใหม่
Guest
