คำโปรย
เพราะเห็นแก่ของฟรี ลลดาถึงได้เผลอเข้าไปพัวพันมีข้อตกลงลับ ๆ กับชายหนุ่มแปลกหน้า แต่แววตากลับคลับคล้ายคลับว่าเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ไม่กี่สัปดาห์ต่อมาเขาคนนั้นดันกลายเป็นเจ้าหนี้ พ่วงด้วยตำแหน่งแฟนแบบงง ๆ
หล่อ รวย เปย์เก่ง พูดเพราะ แต่ติดอย่างเดียว
เจคอบดูหมกมุ่นเรื่องบนเตียงไปหน่อย
เหมือนคนของขาดมานาน
ตัวอย่าง
“ลันรู้สึกเหมือนกำลังจะเป็นเด็กเสี่ยยังไงไม่รู้” พอแอลกอฮอล์วิ่งผ่านกระแสเลือด ลลดาก็เริ่มหยอกล้ออีกคน เบียร์กระป๋องที่สองหมดไป แต่ยังทิ้งรสชาติไว้ตรงปลายลิ้น
“เสี่ยเจคเหรอครับ” ชายหนุ่มพูดติดตลก
หึ! แม่ง โคตรแก่เลยเถอะ
“ไม่อยากเป็นเสี่ยเหรอคะ”
“ไม่ครับ” เขาอยากเป็นอย่างอื่นมากกว่า
“ถ้าไม่อยากเป็นเสี่ย งั้น…เป็นแฟนเลยไหมคะ” ลลดาเย้าเล่นตามประสาคนกำลังกรึ่ม ๆ คล้ายว่าใกล้จะเมาเพราะคิดว่าเขาคงไม่บ้าจี้ตามเธอ
“ตกลงครับ เราเป็นแฟนกันเลย” แต่ผิดคาดเมื่อคำตอบของคนตัวโตต่างจากที่คิดไว้ เล่นเอาเธอเกือบสร่าง
“คะ? ละ ลันแค่ล้อเล่น” คนที่เป็นฝ่ายหยอกล้อกลับลนลาน ตั้งท่าจะหนีจากความอับอายเมื่อสักครู่ แต่ท่อนแกร่งก็ล็อกเอวบางไว้แน่นราวกำลังรู้ทันความคิดของเธอ
“แต่พี่จริงจังนะ เรามาลองคบกันดูเลยดีกว่าครับ”
ปล.ชื่อนางเอกอ่านว่า ลัน-ละ-ดา นะคะ
*ลงใหม่ ตอนนี้ไรท์พร้อมกลับมาลงนิยายแล้ว*
ฝากกดหัวใจ ฝากเม้นต์ให้กันด้วยน๊า
ขอบคุณค่ะ❤️❤️❤️