“ตอบค่ะ เธอเข้ามาในห้องเจ้ทำไม” ฉัตรตรามองเขม็ง เร่งเร้าเอาคำตอบกับคนที่บุกรุกเข้ามา ความกลัวคลายลงไปมากแล้ว เพราะนี่ไม่ใช่การพบหน้ากันครั้งแรก
เขาเคยเจอยัยเด็กนี่มาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว
แต่เป็นแบบครั้งคราวมากกว่า เพราะเจ้าตัวเป็นหลานสาว ‘ม้าเหยา’ แม่นมของเขา
“คุณนายให้กี๋มา...เป็นเมียเฮียฉี” กวิสราค่อยๆ เปล่งออกมาทีละคำ รอยยิ้มแห้งๆ ผุดขึ้นพร้อมกับท่าทีเหมือนเด็กขี้กลัว
“เดี๋ยวตบปากฉีก มาฉงมาฉีอะไร มี่ยะ” ฉัตรตรายกมือขึ้นเท้าเอว นึกโมโหคนที่บุกรุกเข้ามาแล้วยังบังอาจมาเรียกด้วยชื่อที่ไม่เข้ากับความสวยของเขาอีก
“ค่ะเฮียมี่” กวิสราพยักหน้าว่าตาม มี่ก็มี่ เธอไม่อยากมีปัญหา
“มี่ เจ้มี่ ช่างทำผมมือหนึ่งย่ะ ไม่ใช่เฮียมี่” ฉัตรตราอยากจะกรี๊ดออกมา แต่ทำได้แค่ปล่อยเสียงดังในใจ กลัวว่าจะทำให้ลูกบ้านคนอื่นตกใจเอาได้
“ค่ะเจ้มี่” กวิสราขบปากนิดๆ ก่อนจะยอมเอ่ยเรียกชื่อที่ไม่กล้าเรียกมาตลอด
“ออกไป ไป๊” ฉัตรตราสะบัดมือไล่ เป็นการปฏิเสธแบบชัดเจน
“กี๋ไปไม่ได้ค่ะ กี๋เอาเงินคุณนายมาแล้ว” กวิสราส่ายหน้าหวือ พร้อมทำตาไหวระริก
“แต่ฉันไม่อยากมีเมีย” ฉัตรตรากระแทกลมหายใจแรงๆ เบื่อที่มารดาพูดไม่รู้ฟังเสียที จับคู่มาให้ไม่หยุด แล้วบอกไปอีก “ฉันอยากอม ไม่ได้อยากเสียบ”
“กี๋จับมาเสียบเองได้ค่ะ”