เมื่อหัวใจ ขอเติมเกย์

“ก็แค่เพื่อน…ที่เผลอรัก”

ใคร ๆ ก็เคยมีเพื่อนสนิทใช่ไหม

แต่จะมีสักกี่คน…ที่สนิทจนคนทั้งออฟฟิศเข้าใจผิดว่า “เป็นแฟนกัน”

ฉันชื่อ ปรียานุช หรือที่ทุกคนเรียกกันสั้น ๆ ว่า “ปรียา”

โตมากับความเรียบร้อยแบบบ้าน ๆ แต่ดันมีเพื่อนสนิทสุดแซ่บ ชื่อ วรินทร หรือ “วอร”

ผู้ชายที่มีทั้งลุคสวย เฉี่ยว เก่ง ปากจัด และมีสถานะที่ชัดเจนว่า “เกย์ค่ะ ไม่ได้มาเล่น ๆ”

เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ปีหนึ่งมหา’ ลัย กินข้าวด้วยกัน เรียนด้วยกัน นอนค้างคอนโดกันประจำ

เขาเป็นคนที่ฉันปรึกษาได้ทุกเรื่อง ตั้งแต่เรื่องเมนส์มาไม่ตรง ยันเรื่องงานจะโดนหัวหน้าด่า

…แถมยังรู้จักฉันมากพอจะสั่งชานมไข่มุกแทนฉันได้แบบไม่ต้องถาม

ทุกอย่างมันก็ราบรื่นดี

จนวันหนึ่ง…

เมื่อคนที่ ‘ไม่ควรมีสิทธิ์หึง’ เริ่มออกอาการ

เมื่อสายตาที่เคยมีแต่ความห่วงใย…เริ่มมีอะไรปนอยู่ข้างใน

และเมื่อจูบที่ควรจะ “เผลอ” กลับฝังอยู่ในความทรงจำ…ไม่จาง

ระหว่างคำว่า เพื่อนสนิท กับ คนรัก

…เราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ไหม

หรือเรากำลังจะกลายเป็นอะไรที่ไม่เคยมีชื่อเรียกมาก่อนเลย?

หากคุณเคยเผลอมองเพื่อนสนิทด้วยหัวใจ

หากคุณเคยสับสนในสิ่งที่ไม่ควรรู้สึก

และหากคุณยังเชื่อว่า ‘รักแท้’ อาจอยู่ใกล้ตัวกว่าที่คิด

ขอให้เรื่องของเราช่วยพาคุณยิ้ม หัวเราะ และอบอุ่นหัวใจ…

เหมือนที่มันกำลังเปลี่ยนหัวใจของเราไปอย่างช้า ๆ